Η αγροτική παραγωγή στη Μεσσηνία εξαρτάται απόλυτα από τους εποχικούς εργάτες. Η ελαιοπαραγωγή αλλά και η καλλιέργεια κηπευτικών είναι άμεσα συνδεδεμένες με την ύπαρξη εποχικών εργατών. Οι μετανάστες αρχικά από τα Βαλκάνια και στη συνέχεια από την Ασία και την Αφρική αποτελούσαν τη λύση παράγοντας εισόδημα για την περιοχή. Το τελευταίο χρονικό διάστημα η έλλειψη εργατικών χεριών μεταναστών -παράνομων και νόμιμων- έδειξε το μέγεθος του προβλήματος και οδήγησε σε κινητοποίηση τοπικών πολιτικών παραγόντων. Οι παρεμβάσεις που έγιναν ήταν όμως αποσπασματικές, χωρίς να δοθεί ουσιαστική λύση στο πρόβλημα. Η κυβέρνηση δεν θέλει να χαλάσει το αφήγημα των «κλειστών συνόρων» και του περιορισμού των μεταναστών, χωρίς όμως να έχει βρεθεί σημείο ισορροπίας και να θυσιάζεται το όφελος της παραγωγής από φτηνά εργατικά χέρια.

Ο κίνδυνος να μείνουν οι ελιές στα δέντρα ή η συγκομιδή τους να καταστεί ασύμφορη λόγω κόστους, είναι προ των πυλών. Η επιστολή από τον πρόεδρο του «Νηλέα» Γιώργο Κόκκινο στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης θέτει τις παραμέτρους του προβλήματος και προτείνει εφικτές λύσεις, προκειμένου να δοθεί ουσιαστική λύση. Την ώρα που σε άλλες χώρες της Ε.Ε. δίνονται υπό προϋποθέσεις άδειες παραμονής 2 και 3 χρόνων για εργασία σε μετανάστες, δεν μπορεί στην Ελλάδα να μην ακολουθείται το ίδιο μοντέλο.

Η κατασκευή καταλυμάτων για ανθρώπινη διαβίωση των εργατών και η ασφάλισή τους είναι απαραίτητος όρος ανθρωπιάς και παροχής από ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος.

Τα δημογραφικά χαρακτηριστικά της περιοχής αλλά και όλης της χώρας δεν αφήνουν περιθώρια για αναβολές. Στον αγροτικό χώρο, στην οικοδομή και σε μια σειρά από άλλες δουλειές είναι απολύτως απαραίτητα τα εργατικά χέρια των μεταναστών. Είναι καιρός η κυβέρνηση να σταματήσει να κλείνει τα μάτια στην πραγματικότητα και να προχωρήσει στην οργανωμένη ένταξη μεταναστών στην οικονομική ζωή της χώρας. Εννοείται με σχέδιο και συγκεκριμένες προϋποθέσεις. Το οικονομικό κόστος από την καθυστέρηση είναι τεράστιο για την τοπική οικονομία και τους πολίτες.