Είναι γνωστό σε όλους ότι φέτος είχαμε τους θερμότερους μήνες όλων των εποχών. Ο χειμώνας στη Μεσσηνία δεν ήρθε ουσιαστικά καθόλου, ενώ οι βροχοπτώσεις ήταν ελάχιστες. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο το να υπάρχει έλλειψη νερού είναι απολύτως φυσιολογικό. Τα τελευταία χρόνια όλοι οι πολιτικοί παράγοντες θεωρητικολογούν σε ημερίδες και εκδηλώσεις για την κλιματική αλλαγή και τις επιπτώσεις της. Το πρόβλημα όμως είναι ότι μένουν στις λογογραφικές γενικότητες της ανησυχίας και δεν φτάνουν στο συγκεκριμένο. Ωραία τα μεγάλα σχέδια για κλιματικές ουδετερότητες και βιοκλιματικούς πεζοδρόμους, αλλά μια πόλη χωρίς νερό είναι μια έρημη πόλη. Έχουμε ξοδέψει πολύ χρόνο σε θεωρίες και ελάχιστο στη λήψη πρακτικών μέτρων, που θα περιορίζουν τα προβλήματα που προκαλούνται από την κλιματική αλλαγή.
Την προηγούμενη εβδομάδα άρχισαν τα προβλήματα υδροδότησης στην Καλαμάτα και σχεδόν ταυτόχρονα ξεκίνησαν και κάποιες γεωτρήσεις για ενίσχυση του δικτύου ύδρευσης. Δεν ξέρουμε αν αυτά τα δύο γεγονότα συνδέονται, αλλά πολλοί υποψιάζονται -όχι αβάσιμα- ότι όταν διαπίστωσαν πως δεν γεμίζουν οι δεξαμενές άρχισαν να αναζητούν λύση. Η απουσία πρόβλεψης για τις επιπτώσεις της ανομβρίας στον υδροφόρο ορίζοντα και στην υδροδότηση της Καλαμάτας και των γύρω περιοχών αποδεικνύεται από το αποτέλεσμα. Το ερώτημα που τίθεται είναι τι μπορεί να γίνει τώρα, έτσι ώστε να περιοριστούν οι αρνητικές επιπτώσεις και να εξασφαλιστεί η υδροδότηση της περιοχής.
Η αλήθεια είναι ότι πολλά πράγματα δεν μπορούν να συμβούν την τελευταία στιγμή. Όταν έχεις κατεστραμμένη εξισωτική δεξαμενή, έναν παλιό αγωγό μεταφοράς νερού, δύο μικρές δεξαμενές και μία πηγή, στην οποία έχει μειωθεί το νερό, τι να κάνεις; Ενδεχομένως λιτανεία και προσευχή για μη χειρότερα, αλλά δεν είναι βέβαιο ότι μια τέτοια λύση θα αποδώσει. Το μόνο που μένει είναι η εξάντληση όλων των τεχνικών λύσεων, που μπορούν να αποδώσουν άμεσα και η επιδίωξη της συμβολής των κατοίκων. Η ενημέρωση των πολιτών για τη σοβαρότητα του προβλήματος και η προσπάθεια περιορισμού της κατανάλωσης νερού τις κρίσιμες ώρες είναι ένα από τα μέτρα που αν εφαρμοστούν ενδεχομένως να αποδώσουν. Το σημαντικότερο, να ειπωθούν στους πολίτες τα πράγματα όπως ακριβώς έχουν. Με ειλικρίνεια και αυτοκριτική. Να υπάρξει παραδοχή της αποτυχίας και να ζητηθεί η συμβολή τους στο ξεπέρασμα της δύσκολης κατάστασης. Να τεθούν ταυτόχρονα σε πραγματική προτεραιότητα τα απαραίτητα έργα, για να αντιμετωπισθεί σε μόνιμη βάση το πρόβλημα, έτσι ώστε να μην έχουμε και του χρόνου τα ίδια.
panagopg@gmail.com
