Κάθε μέρα που περνά χωρίς βροχή χάνονται μερικές χιλιάδες ευρώ από την τοπική οικονομία. Οι εκτιμήσεις για μια καλή ελαιοπαραγωγική χρονιά, μετά τις βροχές του Σεπτεμβρίου σε συνδυασμό με τη διατήρηση των τιμών σε ικανοποιητικά επίπεδα, είχαν δημιουργήσει ένα θετικό κλίμα, το οποίο έχει πλέον δώσει τη θέση του σε κατήφεια. Η ανομβρία καταστρέφει την ελαιοκαλλιέργεια της περιοχής. Το μέγεθος της ζημιάς θα αποτυπωθεί στο σύνολό της τις επόμενες εβδομάδες, αλλά όλα δείχνουν ότι η κατάσταση θα είναι δραματική.
Αποζημιώσεις δεν πρόκειται να δοθούν, καθώς η ελαιοκαλλιέργεια δεν είναι ασφαλισμένη για καταστροφές από ξηρασία. Να σημειώσουμε εδώ ότι ο ΕΛΓΑ είναι ασφαλιστικός οργανισμός και αποζημιώνει με βάση τον κανονισμό ασφάλισης, και νέος κανονισμός σημαίνει επιπρόσθετα ασφάλιστρα στους παραγωγούς. Τα πράγματα δεν είναι δηλαδή απλά και το μόνο βέβαιο είναι ότι ο ΕΛΓΑ δεν έχει «λεφτόδεντρο» για να δίνει αποζημιώσεις. Η κάλυψη, λοιπόν, της όποιας αποζημίωσης θα πρέπει να δοθεί από τον κρατικό προϋπολογισμό μετά από έγκριση της Ε.Ε., ώστε να μην θεωρηθεί παράνομη επιδότηση. Δύσκολα, λοιπόν, θα δοθούν αποζημιώσεις, και στην καλύτερη περίπτωση μπορεί να χορηγηθεί κάποια επιδοματική ενίσχυση, η οποία δεν πρόκειται να ανακουφίσει κανέναν ουσιαστικά.
Η μείωση της ελαιοπαραγωγής θα αφαιρέσει σημαντικά ποσά από την τοπική αγορά. Οι ελαιοπαραγωγοί, σε μεγάλο ποσοστό, είναι ετεροαπασχολούμενοι και χρησιμοποιούν το επιπλέον εισόδημα για κατανάλωση αλλά και μικρές επενδύσεις σε διάφορους τομείς. Αυτό το εισόδημα θα λείψει από την τοπική οικονομία και θα πλήξει μια σειρά από άλλες επιχειρήσεις και ελεύθερους επαγγελματίες.
Την ίδια ώρα, η κυβέρνηση, επιλέγοντας να περιορίσει και να φορολογήσει επιπρόσθετα τη βραχυχρόνια μίσθωση για να εξυπηρετήσει τα αιτήματα των ξενοδόχων, θα αφαιρέσει την ερχόμενη χρονιά ένα σημαντικό εισόδημα από την οικονομία της περιοχής. Η μείωση των διαθέσιμων καταλυμάτων και η αύξηση των τιμών είναι σίγουρο ότι θα φέρουν λιγότερους τουρίστες στην περιοχή με ότι αυτό συνεπάγεται για ένα ευρύ φάσμα επιχειρήσεων της περιοχής.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, αναμένονται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον τα οικονομικά στοιχεία του 2025, για να διαπιστώσουν όλοι ότι η φτώχεια και ο κοινωνικός αποκλεισμός στην Πελοπόννησο διευρύνονται και η περιοχή συνεχίζει να εγκαταλείπεται. Το τοπικό πολιτικό προσωπικό μπορεί να συνεχίσει να ανησυχεί δήθεν «για τα μεγάλα και τα τρανά», αδιαφορώντας για το γεγονός της βύθισης της περιοχής όλο και βαθύτερα στην οικονομική παρακμή.
panagopg@gmail.com
