Αν τώρα ρωτήσουμε τη γνώμη των Μεσσήνιων για τους Δανούς και τους Πακιστανούς, το πιθανότερο είναι να ακούσουμε την αναπαραγωγή του στερεότυπου παραμυθιού με την ξανθιά καλή πριγκίπισσα και τη μαύρη κακιά μάγισσα. Ετσι ή αλλιώς, οι περισσότεροι απολαύσαμε τη φωτογραφία με τους Δανούς στα ελαιοτριβεία, ενώ σπανίως βλέπουμε φωτογραφίες Πακιστανών εργατών γης, γιατί είναι παράνομοι στη χώρα μας και φοβούνται το φακό. Ετσι ή αλλιώς, θέλουμε να αυξηθεί ο αριθμός των Δανών τουριστών και να μειωθεί... το μεροκάματο των Πακιστανών. Και επειδή οι άρχοντες του τόπου δεν μπορούν να καταφέρουν τίποτα από τα δύο, εκδίδουν… ψηφίσματα. Σαν το ψήφισμα που εξέδωσε το Δημοτικό Συμβούλιο Μεσσήνης, με το οποίο εισήγαγε στη οικονομική επιστήμη την έννοια του "συνιστώμενου μεροκάματου"!
Αν δεν το μάθατε λοιπόν, ο Δήμος Μεσσήνης κατάργησε το νόμο της προσφοράς και της ζήτησης και συνιστά ανώτατο μεροκάματο 30 ευρώ. Ποιος Κέινς και ποιος Φρίντμαν; Ο Στάθης Αναστασόπουλος γράφει… Οικονομία και οι Δανοί παρακολουθούν. Παρακολουθούν αλλά δεν καταλαβαίνουν τίποτα - και γι' αυτό ζήτησαν από τον υπουργό Οικονομικών Βαγγέλη Βενιζέλο εγγυήσεις για τα δάνεια. Μήπως το ξεχάσατε αυτό; Ισως φταίει το παραμύθι για τις… ξανθές πριγκίπισσες, που σας έκανε να σχηματίσετε άριστη εντύπωση για τους ανοιχτόχρωμους λαούς του Βορρά. Το ίδιο παραμύθι έχουν διαβάσει όμως κι αυτοί, γι' αυτό δεν εμπιστεύονται τους… σκουρόχρωμους του νότου. Πολλοί μάλιστα μπερδεύονται και περνούν τους Πακιστανούς εργάτες γης για επιδοτούμενους Ελληνες αγρότες. Τελικώς, σε σύγχυση τελούν και οι Δανοί. Μπερδεύτηκαν κι αυτοί. Και θα μπερδευτεί ακόμα περισσότερο ο Πόουλ Τόμσεν αν προσπαθήσει να καταλάβει τι στο διάβολο θέλουμε στη Μεσσηνία:
Θέλουμε τουρισμό; Αν πράγματι θέλουμε, γιατί φτιάχνουμε πηρηνελαιουργεία δίπλα σε τουριστικούς προορισμούς; Θέλουμε αγροτική παραγωγή; Αν πράγματι θέλουμε, γιατί τα δημοτικά συμβούλια εκδίδουν ψηφίσματα ζητώντας να επιτραπεί η εκτός σχεδίου δόμηση στη γη υψηλής παραγωγικότητας; Θα τον τρελάνουμε τον… Τόμσεν, σίγουρα ναι! Αυτός ο στίχος έπρεπε να είναι στα χείλη όλων των Ελλήνων διαδηλωτών, που έτσι κι αλλιώς τις περισσότερες φορές κατεβαίνουν στο δρόμο χωρίς να ξέρουν για ποιο θέμα διαδηλώνουν. Σαν τους... Αγανακτισμένους. Αγανάκτησαν και κατέβηκαν στις πλατείες, αλλά δεν μπόρεσαν να συνεννοηθούν και να μας δώσουν να καταλάβουμε με ποιον ακριβώς αγανάκτησαν τελικά.
Συγκεκριμένα, οι δεξιοί είχαν αγανακτήσει με το Παπανδρέου, οι πασόκοι με τον Καραμανλή, οι αριστεροί με τον καπιταλισμό και οι ακροδεξιοί με το εβραϊκό κεφάλαιο. Σε ένα θέμα συμφωνούσαν όλοι: ότι είναι αγανακτισμένοι με τους πολιτικούς που δεν μπορούν να κάτσουν σε ένα τραπέζι και να τα βρουν. Καθώς περνούσε όμως ο καιρός, διαπίστωσαν ότι μοιάζουν με τους πολιτικούς καθώς κι οι ίδιοι δεν μπορούσαν να κάτσουν σε ένα τραπέζι και να τα βρουν. Γι' αυτό αποφάσισαν να φύγουν από τις πλατείες και να πάνε για… μπάνιο. Στις ακρογιαλιές διαπίστωσαν ότι έχουν αυξηθεί τα κρούσματα κλοπών και τα απέδωσαν στους Πακιστανούς μετανάστες που τριγύριζαν στην παραλία πουλώντας καπέλα και χαϊμαλιά. Κάποιοι μάλιστα αγανάκτησαν επειδή ο Πακιστανός μικροπωλητής τούς έκρυβε τη θέα της… Δανής τουρίστριας, αλλά δεν είπαν κουβέντα γιατί φοβήθηκαν μην τους πουν ρατσιστές.
Ας επιστρέψουμε όμως στο θέμα μας, κύριε Τόμσεν. Για να μην τρελαθείτε, θα σας πω εγώ τι θέλουν οι Ελληνες. Ο,τι ήθελαν πάντα: Κάποιος να ζαλώνεται τα ξύλα στην πλάτη κι αυτοί να πηγαίνουν καβάλα στ' άλογο. Τα υπόλοιπα, κ. Τόμσεν, είναι παραμύθια για καλούς Δανούς και κακούς Πακιστανούς. Σαν αυτά που σας διάβαζε η γκουβερνάντα σας όταν ήσασταν μικρός. Και μην αγχώνεστε, κ. Τόμσεν, που μπερδεύετε τους Ελληνες με τους Πακιστανούς. Και οι Πακιστανοί μπερδεύουν τους Ελληνες με τους… Δανούς.
