Ουσιαστικά το εκλογικό σώμα πήρε πίσω την ψήφο εμπιστοσύνης που έδωσε τρεις φορές στον ΣΥΡΙΖΑ το 2015, καθώς διαπίστωσε ότι το "πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης" είναι ανεφάρμοστο χωρίς... χρήματα.
Σε τοπικό επίπεδο οι αριστεροί αυτοδιοικητικοί υποψήφιοι δυσκολεύονται πλέον να πείσουν για την ύπαρξη του λεφτόδεντρου και για αυτό οι ψηφοφόροι δείχνουν να εμπιστεύονται περισσότερο τους δεξιούς που με τη σειρά τους αναγκάζονται να εμπιστευτούν την αγορά και να ξεχάσουν τον παλιό καλό καιρό της παρεοκρατίας. Ετσι και αλλιώς η απλή αναλογική οδηγεί αναγκαστικά και σε "μεγάλους συνασπισμούς" Αριστεράς - Δεξιάς, προκειμένου να μην μείνουν ακυβέρνητοι οι Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Την επόμενη τετραετία θα κριθεί στον πολιτικό στίβο, αν οι συνεργασίες θα οδηγήσουν σε εξωστρεφείς δήμους και περιφέρειες ή αν τελικώς ο φόβος για το άγνωστο θα οδηγήσει σε μεγαλύτερη εσωστρέφεια και ενίσχυση των συντηρητικών τάσεων που δεν θέλουν να αλλάξει τίποτα.
Σε κάθε περίπτωση και για πρώτη φορά μετά τη χρεοκοπία του 2010 ολοένα και περισσότεροι πολίτες αρχίζουν να αντιλαμβάνονται ότι ο πολιτικός τους αντίπαλος δεν είναι ούτε εχθρός, ούτε προδότης. Και αυτό είναι το αισιόδοξο μήνυμα που προτιμώ να κρατήσω από αυτή την προεκλογική περίοδο και τις εκλογές της Κυριακής.
