Αξίζει να σημειωθεί ότι η αρνητική απόφαση της Συνόδου ελήφθη λίγες μόνο ημέρες μετά τη διαπόμπευση του πρύτανη του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών από εισβολείς στο γραφείο του. Το μήνυμα των πρυτάνεων, που αγνοήθηκε από την κυβέρνηση, ουσιαστικά εκφράζει το μεγαλύτερο τμήμα της εκπαιδευτικής κοινότητας που έχει βολευτεί εδώ και πολλά χρόνια στα σαλόνια της αναξιοκρατικής κομματοκρατίας. Και το μήνυμα που έστειλε τόσο η Σύνοδος των Πρυτάνεων όσο και η αποχή των εκπαιδευτικών λέει ξεκάθαρα: “Μην αλλάξετε τίποτα στο χώρο της εκπαίδευσης”.
Εννοείται ότι το μήνυμα αυτό δεν θα ήταν ισχυρό εάν η Νέα Δημοκρατία ήταν ένα αστικό κόμμα που μαχόταν για την αξιοκρατία σε όλους τους τομείς, αντί να αντλεί ισχύ από τα ρουσφέτια των στελεχών της στον κρατικό μηχανισμό. Εννοείται επίσης ότι τα κομματικά στελέχη της Νέας Δημοκρατίας στην εκπαίδευση δεν κάνουν τίποτα διαφορετικό από αυτά που η ηγεσία του κόμματος καταλογίζει στους αντιπάλους τους. Με απλά λόγια, οι πρακτικές της ΔΑΚΕ και της ΔΑΠ ΝΔΦΚ είναι ολόιδιες με αυτές των συνδικαλιστών του βαθέος ΠΑΣΟΚ, του ριζοσπαστικού ΣΥΡΙΖΑ και του δογματικού ΚΚΕ.
Μόνο ένας πολιτικά τυφλός δεν βλέπει ότι τα κόμματα στην εκπαίδευση έχουν λόγο –και συχνά αποφασίζουν– τόσο για την τοποθέτηση ενός αναπληρωτή εκπαιδευτικού όσο και για την επιλογή των διευθυντών των σχολικών μονάδων. Μόνο όποιος έχει κομματικές παρωπίδες δεν βλέπει επίσης το αλισβερίσι μεταξύ παρατάξεων και καθηγητών, και το γεγονός ότι πολλοί πανεπιστημιακοί έκαναν καριέρα μοιράζοντας μεταπτυχιακά και σημειώσεις στις φίλα προσκείμενες παρατάξεις. Αν στην παραπάνω εικόνα προστεθεί και η υπουργός Νίκη Κεραμέως που μάλλον θεωρεί ότι διοικεί χριστιανικό οικοτροφείο θηλέων, επειδή αδυνατεί να κατανοήσει τις ιδιαιτερότητες της ελληνικής εκπαιδευτικής κοινότητας (τις οποίες προκάλεσε η κομματοκρατία), γίνεται ορατό το πρόβλημα της κυβέρνησης στο χώρο της εκπαίδευσης.
Από εκεί και πέρα, ο πρωθυπουργός έχει δύο επιλογές: Ή θα επιχειρήσει ουσιαστική ρήξη με την κομματοκρατία, αλλάζοντας πρώτα απ’ όλα το κόμμα του, ή θα πετάξει "λευκή πετσέτα", όπως την πέταξαν όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις όταν αντιλήφθηκαν ότι η εκπαιδευτική κοινότητα δεν θέλει να αλλάξει, γιατί βολεύεται με το υπάρχον σύστημα της κομματοκρατίας
Θανάσης Λαγός
