Ουσιαστικά θα πληροφορηθούμε αν το Αεροδρόμιο την επόμενη δεκαετία θα εξυπηρετήσει μόνο τις τοπικές ανάγκες ή αν θα μετατραπεί σε πραγματική πύλη της Πελοποννήσου -και υπό προϋποθέσεις, σε εναλλακτική πύλη της Αθήνας. Για να μετατραπεί ο Αερολιμένας "Καπετάν Βασίλης Κωνσταντακόπουλος" σε πραγματική πύλη της Πελοποννήσου δεν αρκεί να αυξηθούν τα τετραγωνικά μέτρα του αεροσταθμού. Πρέπει άμεσα να αυξηθούν οι θέσεις στάθμευσης των αεροπλάνων, ώστε ο αερολιμένας να γίνει βάση περισσότερων αεροπορικών εταιρειών. Σε δεύτερο χρόνο, πρέπει να μεγαλώσει το μήκος και το πλάτος του διαδρόμου, ώστε να είναι εφικτή η προσγείωση και η απογείωση αεροπλάνων ευρείας ατράκτου από τις ΗΠΑ, την Ινδία, την Κίνα, την Βραζιλία κ.α.
Αν τελικώς προστεθούν μόνο 2-3 θέσεις στάθμευσης αεροσκαφών, ο αερολιμένας θα εξυπηρετήσει μόνο τις τοπικές ανάγκες της Μεσσηνίας και αργά ή γρήγορα οι εταιρείες θα αναζητήσουν εναλλακτική φθηνή πύλη για την Πελοπόννησο. Μέχρι τώρα η Πελοπόννησος εξυπηρετείται κυρίως από τον Διεθνή Αερολιμένα Αθηνών "Ελ. Βενιζέλος" και τα... πούλμαν της Αττικής. Δυστυχώς οι Πελοποννήσιοι δεν αντιλήφθηκαν εγκαίρως την ανάγκη άμεσης αεροπορικής σύνδεσης του Μοριά με την Ευρώπη, την Αμερική και την Ασία. Ουσιαστικά η Πελοπόννησος παραμένει τουριστικά υπανάπτυκτη, επειδή δεν διαθέτει ένα αξιόπιστο αεροδρόμιο για τις ανάγκες των διεθνών πτήσεων.
Ανοίγοντας παρένθεση, αξίζει να επισημάνουμε ότι για την τουριστική υστέρηση της τελευταίας δεκαετίας ευθύνονται κυρίως ο πρώην πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, επειδή δεν παραχώρησε τον Αερολιμένα "Καπετάν Βασίλης Κωνσταντακόπουλος" στη Fraport μαζί με τα άλλα 14 αεροδρόμια, ο πρώην περιφερειάρχης Πέτρος Τατούλης, επειδή υπονόμευσε την ανάπτυξη του Αεροδρομίου της Καλαμάτας επιχειρώντας να κατασκευάσει αεροδρόμιο στην Τρίπολη (παρά τις τεχνικές δυσκολίες που είχαν επισημάνει οι ειδικοί) και ο πρώην δήμαρχος Καλαμάτας Παναγιώτης Νίκας, που δεν πίστεψε ποτέ ότι ο τουρισμός μπορεί να παραγάγει πλούτο.
Αν στο κάδρο των υπευθύνων της τουριστικής υστέρησης της Περιφέρειας Πελοποννήσου προστεθούν και οι επιχειρηματίες που ενδιαφέρονται μόνο για επιδοτήσεις, έχουμε μπροστά μας ολόκληρο τον πίνακα με τις αιτίες που εμπόδισαν τόσα χρόνια τον εκσυγχρονισμό του Αερολιμένα "Καπετάν Βασίλης Κωνσταντακόπουλος”. Υπενθυμίζουμε ότι το μάστερ πλαν που εκπονήθηκε το 2002 προέβλεπε έργα αξίας 40,3 εκατ. ευρώ, προκειμένου το Αεροδρόμιο να εξυπηρετεί την επιβατική κίνηση μέχρι το… 2020. Τελικώς, ενώ δαπανήθηκαν δεκάδες εκατομμύρια για αναπλάσεις πλατειών και παιδικές χαρές σε χωριά χωρίς παιδιά, το κράτος και η αυτοδιοίκηση δεν μπόρεσαν να εξασφαλίσουν 40,3 εκατ. ευρώ για το Αεροδρόμιο. Η αδυναμία εξεύρεσης πόρων για την αναβάθμιση του αερολιμένα ουσιαστικά αποκαλύπτει την ιεράρχηση αναγκών που κάνουν οι τοπικοί άρχοντες -σύμφωνα με την οποία η επανεκλογή τους βρίσκεται ψηλότερα στην κλίμακα των πολιτικών αξιών από την ανάπτυξη της Μεσσηνίας.
Ετσι κι αλλιώς, αν οι τοπικοί άρχοντες ιεραρχούσαν τις αναπτυξιακές ανάγκες της Μεσσηνίας και της Πελοποννήσου με κριτήρια καθαρά οικονομικά και με στόχο να αυξηθεί ο διαθέσιμος πλούτος, δεν θα άφηναν και το τρένο εκτός γραμμών, αλλά θα είχαν κινήσει γη και ουρανό για τη σιδηροδρομική σύνδεση του Αερολιμένα "Καπετάν Βασίλης Κωνσταντακόπουλος" με τους αρχαιολογικούς χώρους της Ολυμπίας και των Μυκηνών. Οι τοπικοί άρχοντες όμως εγκληματούν για δεύτερη φορά μέσα σε μια δεκαετία σε βάρος της Μεσσηνίας και της Πελοποννήσου, χάνοντας και το... τρένο μετά το αεροπλάνο.
Αν προσθέσουμε και την πανάκριβη οδική μετακίνηση (ακριβή βενζίνη, ακριβά διόδια, ακριβά τέλη κυκλοφορίας και επιπλέον φόροι για επιδότηση του “Μορέα”) στον αυτοκινητόδρομο Α7, προφανέστατα έχουμε μπροστά μας τη μεγαλύτερη πολιτική αποτυχία του 21ου αιώνα και χιλιάδες λόγους ανησυχίας για την αεροπορική σύνδεση της Πελοποννήσου με την Ευρώπη, την Αμερική και την Ασία. Δυστυχώς, οι τοπικοί άρχοντες αποδείχθηκαν ικανοί μόνο για αναπλάσεις και... φράγματα χωρίς αρδευτικά δίκτυα.
Θανάσης Λαγός
