Ουσιαστικά οι μεγάλες παρατάξεις ενδιαφέρονται κυρίως να “ψαρέψουν” ψήφους από τις δεξαμενές των ΚΤΕΛ και των ταξί, ενώ οι μικρότερες “τσιμπολογούν” ψήφους από τους συλλόγους στους οποίους διατηρούν ισχυρή επιρροή. Στην πραγματικότητα και οι αυτοδιοικητικοί αιρετοί, όπως οι περισσότεροι βουλευτές και όλα σχεδόν τα κόμματα έχουν ξεχαστεί στην εποχή που η Ελλάδα είχε την πολυτέλεια να σπαταλά τους ευρωπαϊκούς πόρους για να συντηρήσει τα πελατειακά πολιτικά δίκτυα. Ειδικά στον τομέα των μεταφορών, που μεταπολεμικά οι άδειες δίνονταν μόνο με επίδειξη πιστοποιητικού κοινωνικών φρονημάτων, οι πελατειακές σχέσεις είναι άρρηκτα συνδεμένες όχι μόνο με το έλλειμμα ανταγωνισμού στον ιδιωτικό τομέα αλλά και με τις ρουσφετολογικές προσλήψεις στις κρατικές μεταφορικές επιχειρήσεις (Ολυμπιακή, ΟΣΕ, ΟΑΣΑ κ.λ.π.).
Μέσα σε αυτές τις συνθήκες κάθε συζήτηση για απελευθέρωση της αγοράς των μεταφορών και των μετακινήσεων μόνο ως σύντομο ανέκδοτο μπορεί να ακουστεί καθώς οι προνομιούχες ομάδες θα στείλουν εκτός αιρετών οργάνων οποιονδήποτε επιχειρήσει να περιορίσει τα προνομία και τις επιδοτήσεις. Σε κάθε περίπτωση όμως η Ελλάδα δεν έχει πλέον την πολυτέλεια να ξοδεύει πόρους και χρόνια για να συντηρεί πελατειακά πολιτικά δίκτυα. Ειδικά η Πελοπόννησος πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι η δημογραφική της πορεία είναι αντιστρόφως ανάλογη της πορείας των πελατειακών δικτύων που κρατούν δέσμια την οικονομία και υπό ομηρία την κοινωνία. Ετσι και αλλιώς είναι αφελής κάθε συζήτηση για ανάπτυξη, ειδικά της υπαίθρου και των χωριών, χωρίς συγκοινωνία που θα εξυπηρετεί τις ανάγκες μετακίνησης όλων των κατοίκων.
Το σημερινό καθεστώς οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε περαιτέρω δημογραφική συρρίκνωση και τελικώς σε κατάρρευση της περιφέρειας. Κανένα νοικοκυριό δεν πρόκειται να εγκατασταθεί σε οικισμό που δεν εξυπηρετείται από δημόσια συγκοινωνία με συνέπεια να χρειάζονται καθημερινώς δυο - τρία δρομολόγια με ιδιωτικό αυτοκίνητο για να πάνε τα παιδιά φροντιστήριο και σε άλλες εξωσχολικές δραστηριότητες (αθλητισμός, μουσική, εικαστικά κ.λ.π.) Κανένα ηλικιωμένο νοικοκυριό χωρίς αυτοκίνητο δεν πρόκειται να εγκατασταθεί σε οικισμό χωρίς συγκοινωνία γιατί η απομόνωση στο χωριό είναι χειρότερη από την αποξένωση των πόλεων. Τέλος κανένας μετανάστης δεν θα φέρει την οικογένεια του σε οικισμό που δεν έχει συγκοινωνία γιατί ξέρει ότι θα βρει καλύτερες συνθήκες μετακίνησης στην αναπτυγμένη Ευρώπη.
Θανάσης Λαγός
