Με την πραγματικότητα αυτή επιμένουν να συγκρούονται τόσο οι φανατικοί υπερπατριώτες, που υποδαυλίζουν τα μισαλλόδοξα συναισθήματα των ανήσυχων για το μέλλον τους πολιτών, όσο και οι υπέρμαχοι των ανοιχτών συνόρων, που ταυτόχρονα ζητούν… δασμούς για την προστασία της εθνικής παραγωγής.
Στην Ελλάδα η πτέρυγα των εθνικοφρόνων, ζηλεύοντας τα ποσοστά της Τζόρτζια Μελόνι και της Μαρίν Λε Πεν, μιλά για «λαθρομετανάστες» όχι μόνο στα δεξιά της Νέας Δημοκρατίας, με στόχο να μπει στη Βουλή, αλλά και στο εσωτερικό του κόμματος του Κυριάκου Μητσοτάκη, στέλνοντας μήνυμα για τους στόχους και τις φιλοδοξίες της. Στην απέναντι όχθη οι αιθεροβάτες, παραβλέποντας πλήρως τη συντριβή του ΣΥΡΙΖΑ στη Μυτιλήνη εξαιτίας της Μόριας (το 2015 ήταν εκεί πρώτο κόμμα με 19.527 ψήφους και ποσοστό 39,44%, ενώ στις εκλογές του Μαΐου ήταν δεύτερο κόμμα πίσω από τη ΝΔ με 9.131 ψήφους και ποσοστό 15,92%), πιστεύουν ότι θα γοητεύσουν το εκλογικό σώμα διαδηλώνοντας υπέρ της ελεύθερης διακίνησης μεταναστών από τις ΜΚΟ. Και οι δύο πτέρυγες αφήνουν, μάλιστα, να εννοηθεί ότι η Ελλάδα πρέπει να λύσει μόνη της το μεταναστευτικό, επειδή οι Βρυξέλλες είτε δεν θέλουν είτε δεν μπορούν.
Διαπιστώνουμε λοιπόν και πάλι ότι δεξιοί και αριστεροί που συναντήθηκαν για πρώτη φορά στις πλατείες των "Αγανακτισμένων", επιδιώκουν να κατακτήσουν την εξουσία προτείνοντας εθνικές λύσεις σε παγκόσμια προβλήματα. Η παλαβή Δεξιά υπόσχεται να κλείσει τελείως τα σύνορα, ακόμα κι αν χρειαστεί να δολοφονήσει χιλιάδες μετανάστες και η τρελή Αριστερά υπόσχεται να ανοίξει τελείως τα σύνορα, για να περνάνε ελεύθερα προς την υπόλοιπη Ευρώπη «της γης οι κολασμένοι» από την Ασία και την Αφρική. Στην πραγματικότητα, και οι δύο θέλουν απλώς να κατακτήσουν την εξουσία και μετά… όπου βγει με πολύωρες διαπραγματεύσεις με το Ιράν, τη Ρωσία, την Κίνα. Οι νέες διαπραγματεύσεις πιθανόν να καταλήξουν και πάλι στις Βρυξέλλες, αλλά κανένας δεν μπορεί να αγνοήσει και το ενδεχόμενο εγκατάλειψης του δυτικού γεωπολιτικού προσανατολισμού της χώρας, με απρόβλεπτες επιπτώσεις για την εδαφική ακεραιότητα της Ελλάδας. (Για την οποία ούτε οι… μονομερώς διεθνιστές ούτε και οι εθνικιστές έχουν κάποια σοβαρή πρόταση, πέρα από τις φαντασιώσεις τους).
Οι δυνάμεις του παραλογισμού δεν καιροφυλακτούν μόνο στην Ελλάδα: Παντού στην Ευρώπη η παλαβή Δεξιά και η τρελή Αριστερά, που ενισχύονται απροκάλυπτα από τους αυταρχικούς πολέμιους της δημοκρατίας, εργαλειοποιούν τη μετανάστευση, με στόχο να κατακτήσουν την εξουσία. Την ίδια ώρα οι δημοκρατικές δυνάμεις αυτοπαγιδεύονται στον βάλτο της στασιμότητας, επειδή δεν μπορούν να αγνοήσουν τα δημοσκοπικά μηνύματα κατά της μετανάστευσης, λόγω και της ανεπαρκούς κοινωνικής ένταξης. Όμως το βιοτικό επίπεδο της Ευρώπης και κατά συνέπεια το μέλλον της κινδυνεύουν επειδή η πολιτική ηγεσία της δεν μπορεί να διασφαλίσει τα εργατικά χέρια που απαιτούνται για την οικονομική ανάπτυξη και την επιβίωση των ασφαλιστικών συστημάτων.
Έτσι, η Ευρώπη βρίσκεται σε ένα κρίσιμο σημείο καμπής. Θα συνεχίσει την ανοδική της πορεία μόνο αν καταφέρει οργανωμένα να εντάξει ομαλά στον κοινωνικό της ιστό εκατομμύρια μετανάστες από την Αφρική και την Ασία. Σε διαφορετική περίπτωση, αν επικρατήσουν δηλαδή οι παλαβές δυνάμεις και διασπαστεί η Ευρωπαϊκή Ένωση στο όνομα εθνικών λύσεων, η κατάρρευση θα είναι απότομη και τα έθνη-κράτη θα γίνουν εύκολη λεία στα νύχια του Βλαντιμίρ Πούτιν και του Ταγίπ Ερντογάν.
Θανάσης Λαγός
Θανάσης Λαγός