Ανοίγοντας παρένθεση αξίζει να επισημάνουμε ότι η στάση των Κορίνθιων βουλευτών διαφέρει από των υπόλοιπων Πελοποννησίων, επειδή προφανέστατα ο νομός λειτουργεί περισσότερο ως προάστιο της Αθήνας με βιομηχανικά και αστικά χαρακτηριστικά, τα οποία δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με τα κυρίαρχα αγροτικά χαρακτηριστικά της υπόλοιπης Περιφέρειας.
Σε ολόκληρη την Περιφέρεια Πελοποννήσου όμως εξαιτίας της οικονομικής υστέρησης και του δημογραφικού προβλήματος υπάρχει μεγάλο ακροατήριο των ακραίων πολιτικών, που βάλλουν κατά της Δύσης αφήνοντας ταυτόχρονα στο απυρόβλητο τα αυταρχικά καθεστώτα της Ανατολής. Και οι ακραίοι λαϊκιστές πολιτικοί ξέρουν πολύ καλά ότι τα καταπιεσμένα οικονομικά στρώματα είναι έτοιμα να ακολουθήσουν τους αυταρχικούς ηγέτες, που θα φορτώσουν τις αμαρτίες όλου του κόσμου στις συνήθεις ύποπτες μειονότητες των Εβραίων, των Ρομά, των ομοφυλοφίλων. Αν στο κάδρο προστεθεί και το μίσος για τους αλλόθρησκους, έχουμε μπροστά μας την εικόνα μιας κοινωνίας που έχει λησμονήσει το Ολοκαύτωμα του 20ού αιώνα και είναι έτοιμη να δώσει ξανά λευκή επιταγή σε νοσταλγούς του ολοκληρωτισμού.
Εννοείται ότι δεν είναι εραστές του ολοκληρωτισμού όλοι οι Πελοποννήσιοι λαϊκιστές πολιτικοί που χαϊδεύουν τα αυτιά του συντηρητικού ακροατηρίου, για να μη χάσουν την προνομιούχα θέση τους στην πολιτική σκηνή. Στην πραγματικότητα οι περισσότεροι από αυτούς ανοίγουν άθελά τους το δρόμο προς τον ολοκληρωτισμό, επειδή πιστεύουν ότι υπηρετούν μεγάλα ιδανικά. Κάποιοι από αυτούς μάλιστα είναι πιο αμόρφωτοι από το ακαλλιέργητο ακροατήριό τους, γι’ αυτό δεν γνωρίζουν ότι τα μεγαλύτερα εγκλήματα έγιναν στο όνομα μεγάλων ιδανικών.
Κάποιοι άλλοι επίσης είναι τόσο αφελείς, που δεν αντιλαμβάνονται ότι οι πολιτικοί ενδέχεται να είναι τα πρώτα θύματα του όχλου μετά τις μειονότητες. Υπάρχουν τέλος και οι καιροσκόποι, που θυσιάζουν τα πάντα στο βωμό της εξουσίας και είναι έτοιμοι να υπηρετήσουν ένα ολοκληρωτικό καθεστώς με τον ίδιο ζήλο που υπηρετούν την ψηφοθηρία πιστεύοντας ότι υπηρετούν τη δημοκρατία.
Μια κατηγορία μόνος του είναι ο πρώην πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, που δεν διδάχτηκε τίποτα απολύτως από το πάθημα με τους Αγανακτισμένους και για αυτό εξακολουθεί να πολιτεύεται χωρίς αμφιβολίες για τις επιπτώσεις των πολιτικών του αντιλήψεων και επιλογών. Ο πρώην πρωθυπουργός στην όγδοη δεκαετία της ζωής του εξακολουθεί να συμπεριφέρεται πολιτικά σαν οργισμένος έφηβος θαυμαστής των μαρτύρων της πίστης, που είναι έτοιμοι να τινάξουν τα πάντα στον αέρα για να κατακτήσουν μια θέση στον παράδεισο.
Η Πελοπόννησος όμως δεν χρειάζεται ούτε νέους μάρτυρες, ούτε followers της κοινής γνώμης, ούτε πρόδρομους του ολοκληρωτισμού. Χρειάζεται πολιτικούς leaders, που δεν θα διστάσουν να κάνουν ένα βήμα πίσω για να βγουν στο προσκήνιο οι άξιοι και ικανοί ανεξαρτήτως φύλου, θρησκείας, εθνότητας και σεξουαλικής προτίμησης.
Θανάσης Λαγός
