Ο δήμαρχος Καλαμάτας Παναγιώτης Νίκας δεν αποτελεί εξαίρεση στο γενικό κανόνα. Οφείλω όμως να ομολογήσω ότι αυτοσχεδιάζει κάνοντας λιγότερα λάθη από τους υπόλοιπους άρχοντες της αυτοδιοίκησης κυρίως επειδή διοικεί απολύτως συγκεντρωτικά και δεν αφήνει τους συνεργάτες του να ξεδιπλώσουν τους δικούς τους αυτοσχεδιασμούς. Με άλλα λόγια: Ο κ. Νίκας είναι ικανότερος από τους υπόλοιπους στους αυτοσχεδιασμούς επειδή δεν διστάζει να πετάξει στα σκουπίδια μελέτες που παραλαμβάνουν οι συνεργάτες του είτε γιατί είναι άχρηστες είτε γιατί δεν συμφωνεί με το περιεχόμενό τους.
Κάπως έτσι πέταξε σε ένα συρτάρι και την κυκλοφοριακή μελέτη του συγκοινωνιολόγου Κώστα Ζέκκου που είχε παραγγείλει η προηγούμενη δημοτική αρχή και επικαιροποίησε η δική του πληρώνοντας 250.000 ευρώ. Ηταν ηλίου φαεινότερον εκείνη την εποχή ότι ο κ. Νίκας διαφωνούσε καθέτως και οριζοντίως όχι μόνο με τις περισσότερες προτάσεις του κ. Ζέκκου αλλά και με τη γενικότερη φιλοσοφία της μελέτης που προέβλεπε πολλούς πεζόδρομους ήπιας κυκλοφορίας και πολλούς ποδηλατόδρομους στην Καλαμάτα. Η εφαρμογή της ήταν μάλλον δύσκολη γιατί απαιτείτο η λειτουργία ενός ουσιαστικού δικτύου δημόσιων συγκοινωνιών που η πόλη δεν διέθετε. Παράλληλα είχε και πολλές πρωτοποριακές ιδέες, όπως το δίκτυο πεζοδρόμων ήπιας κυκλοφορίας, που θα μπορούσαν να δοκιμαστούν πριν καταλήξουν στο συρτάρι της Τεχνικής Υπηρεσίας.
Γενικότερα έχω την εντύπωση ότι ο κ. Ζέκκος είχε καταλάβει εγκαίρως ότι η μελέτη θα μείνει στο συρτάρι και για αυτό την “ξεπέταξε” προκειμένου να πάρει τα χρήματά του και “βελούδινο διαζύγιο” από τον άρχοντα που θα διοικούσε την Καλαμάτα για πολλά χρόνια ακόμα. Στην άλλη πλευρά ο κ. Νίκας μάλλον χάρηκε που απαλλάχτηκε τόσο εύκολα από τον κ. Ζέκκο καθώς δεν συμφωνούσε με τις πρωτοπόρες ιδέες -για την Ελλάδα πάντα- του συγκοινωνιολόγου, που ήθελε να περιορίσει τη χρήση του αυτοκινήτου στο αστικό κέντρο του δήμου.
Μετά το “βελούδινο διαζύγιο” ο κ. Νίκας δεν χρειάστηκε να κάνει τίποτα για να αμβλύνει τα κυκλοφοριακά προβλήματα που έπνιγαν την Καλαμάτα μέχρι το 2009. Η οικονομική κρίση έλυσε τα κυκλοφοριακά προβλήματα της μεσσηνιακής πρωτεύουσας όπως δεν θα τα έλυνε κανένας συγκοινωνιολόγος. Η μείωση του αριθμού των αυτοκινήτων βελτίωσε σημαντικά τις κυκλοφοριακές συνθήκες και επέτρεψε στους επισκέπτες να κυκλοφορήσουν σε μια ανθρώπινη πόλη. Σε κάθε περίπτωση και εξαιτίας της κρίσης ο αυτοκινητόδρομος δεν έφερε στην Καλαμάτα τα αυτοκίνητα που αναμένονταν και έτσι δεν χρειάστηκε να ληφθούν κυκλοφοριακά μέτρα που θα ήταν αναγκαία αν δεν εισερχόταν σε περίοδο παρατεταμένης ύφεσης η ελληνική οικονομία.
Από εδώ και πέρα αν ο κ. Νίκας σκέφτεται να κάνει διαγωνισμό για νέα κυκλοφοριακή μελέτη θα πρέπει να σκεφτεί πολύ καλά όχι μόνο με ποιους επιστήμονες θα συνεργαστεί αλλά και ποιο μοντέλο επιθυμεί για την Καλαμάτα. Αν βολεύεται με το μοντέλο του… Καΐρου δεν χρειάζεται νέα μελέτη. Το χάος μπορεί να συνεχιστεί και χωρίς να ξοδευτούν χρήματα. Αν όμως επιλέξει ένα δυτικό μοντέλο πολύ φοβάμαι ότι θα χρειαστεί να συνεργαστεί με “μαθητές” του κ. Ζέκκου που θεωρούν το δάσκαλό τους ξεπερασμένο. Σε αυτή την περίπτωση υπάρχει κίνδυνος να καταλήξει στο συρτάρι και η νέα μελέτη πριν καν παρουσιαστεί στους δημοσιογράφους. Τέλος υπάρχει και το ενδεχόμενο να βρεθεί κάποιος επιστήμονας που θα έχει ανάγκη χρήματα και δεν θα έχει κανένα πρόβλημα να συρράψει με επιστημονικό τρόπο τους αυτοσχεδιασμούς των δημοτικών αρχόντων. Ετσι και αλλιώς η ευρωπαϊκή πορεία της χώρας δεν θα κριθεί στους δρόμους της Καλαμάτας.
Θανάσης Λαγός
e-mail: lathanasis@yahoo.gr
