Αφορμή για τη συνέντευξή μας αποτελεί το νέο του βιβλίο "Φτάσε εκεί που μπορείς" και η επανακυκλοφορία της εμπλουτισμένης έκδοσης "Από το Μανχάταν στο Αγιο Ορος - Ο CEO που έγινε μοναχός", με 100 νέες σελίδες και νέο εξώφυλλο, προσφέροντας περισσότερη έμπνευση και πνευματικά διδάγματα. Περισσότερες πληροφορίες για τον συγγραφέα και τα βιβλία του μπορείτε να βρείτε στην επίσημη σελίδα του, «Ted Spiliotis».
Συνέντευξη στην Κωνσταντίνα Δρακουλάκου
Ποια ήταν η κύρια έμπνευση πίσω από το νέο σας βιβλίο "Φτάσε εκεί που μπορείς";
Η έμπνευση πίσω από το "Φτάσε εκεί που μπορείς" ήταν η ανάγκη να αναδείξω τη μοναδικότητα κάθε ανθρώπου και να απομακρυνθώ από τα «πρέπει» των βιβλίων αυτοβελτίωσης. Ήθελα να ενθαρρύνω τους αναγνώστες να ορίσουν την επιτυχία με τον δικό τους τρόπο, να εκτιμήσουν τις μικρές χαρές της καθημερινότητας και να θέτουν ρεαλιστικούς στόχους. Το μήνυμα είναι απλό: η ζωή είναι ένα ταξίδι, και η ευτυχία βρίσκεται στη διαδρομή, όχι στον προορισμό.
Πώς ορίζετε τα όρια που πρέπει να θέτει ο άνθρωπος στον εαυτό του; Υπάρχουν συγκεκριμένες κατευθυντήριες γραμμές;
Τα όρια που θέτει ο άνθρωπος πρέπει να βασίζονται στις προσωπικές του δυνατότητες, αξίες και ανάγκες. Δεν υπάρχουν απόλυτες κατευθυντήριες γραμμές, γιατί κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός. Σημασία έχει να γνωρίζει τον εαυτό του, να ακούει τις εσωτερικές του ανάγκες και να προχωρά βήμα-βήμα, χωρίς να πιέζεται υπερβολικά. Τα όρια δεν είναι εμπόδια, αλλά σημεία αναφοράς για μια ισορροπημένη ζωή.
Τι σας έκανε να αναθεωρήσετε τη νοοτροπία "Φτάσε εκεί που δεν μπορείς";
Αναθεώρησα τη νοοτροπία "φτάσε εκεί που δεν μπορείς" όταν συνειδητοποίησα ότι η συνεχής πίεση για υπερβάσεις συχνά οδηγεί σε εξουθένωση και απογοήτευση. Αντίθετα, πιστεύω ότι η ευτυχία βρίσκεται στην αποδοχή των δυνατοτήτων μας, στην αναγνώριση των ορίων μας και στην εστίαση στις μικρές, εφικτές νίκες της καθημερινότητας. Δεν χρειάζεται να ξεπερνάμε πάντα τα όριά μας, αλλά να ζούμε με αλήθεια και ισορροπία.
Ποια είναι η διαφορά μεταξύ ονείρων και ανέφικτων στόχων, κατά τη γνώμη σας;
Τα όνειρα είναι οραματισμοί που μας εμπνέουν και μας δίνουν κατεύθυνση, ενώ οι ανέφικτοι στόχοι συχνά ξεπερνούν τα πραγματικά μας όρια και δυνατότητες. Η διαφορά είναι στη ρεαλιστική προσέγγιση: ένα όνειρο μπορεί να γίνει στόχος αν σπάσει σε μικρά, εφικτά βήματα. Αντίθετα, οι ανέφικτοι στόχοι συχνά προκαλούν απογοήτευση, γιατί δεν στηρίζονται στις πραγματικές μας δυνατότητες.
Πώς πιστεύετε ότι το εκπαιδευτικό σύστημα και η κοινωνία ενισχύουν ή αποτρέπουν τη σωστή τοποθέτηση στόχων στους νέους;
Το εκπαιδευτικό σύστημα και η κοινωνία συχνά ενισχύουν την πίεση για επιτυχία, θέτοντας μη ρεαλιστικές προσδοκίες στους νέους. Αντί να δίνεται έμφαση στη μοναδικότητα και τις πραγματικές τους δυνατότητες, προωθείται μια γενική ιδέα "επιτυχίας" που δεν ταιριάζει σε όλους. Ωστόσο, όταν το σύστημα και η κοινωνία ενθαρρύνουν την αυτογνωσία, την προσωπική ανάπτυξη και την αποδοχή της αποτυχίας ως μέρος της μάθησης, βοηθούν τους νέους να θέτουν πιο ρεαλιστικούς και ουσιαστικούς στόχους.
Ποια είναι η μεγαλύτερη πρόκληση για έναν άνθρωπο όταν προσπαθεί να αποδεχθεί τα όριά του;
Η μεγαλύτερη πρόκληση είναι η εσωτερική σύγκρουση ανάμεσα στο τι θέλει και στο τι μπορεί. Συχνά, οι άνθρωποι δυσκολεύονται να αποδεχθούν ότι δεν μπορούν να κάνουν τα πάντα, λόγω του φόβου της αποτυχίας ή της κοινωνικής πίεσης. Χρειάζεται θάρρος και αυτογνωσία για να δει κανείς τα όριά του όχι ως αδυναμία, αλλά ως μέρος της ανθρώπινης φύσης.
Εχετε αναφέρει ότι τα παιδιά συχνά πιέζονται να γίνουν κάτι που δεν θέλουν. Ποια είναι η συμβουλή σας στους γονείς;
Η συμβουλή μου στους γονείς είναι να ακούν τα παιδιά τους με ειλικρίνεια και σεβασμό. Ενθαρρύνετε τα να ανακαλύψουν τα ενδιαφέροντα και τα ταλέντα τους, χωρίς να προβάλλετε πάνω τους τις δικές σας προσδοκίες. Δώστε τους χώρο να κάνουν λάθη και να μάθουν από αυτά, και υπενθυμίστε τους ότι η αξία τους δεν καθορίζεται από την επιτυχία, αλλά από το ποιοι είναι ως άνθρωποι.
Αναφέρετε την έννοια της "επιλεκτικής συνέπειας". Πώς μπορούμε να την εφαρμόσουμε στην καθημερινότητά μας;
Η "επιλεκτική συνέπεια" σημαίνει να είμαστε συνεπείς μόνο σε ό,τι πραγματικά έχει σημασία για εμάς και ευθυγραμμίζεται με τις αξίες και τους στόχους μας. Στην καθημερινότητα, μπορούμε να την εφαρμόσουμε δίνοντας προτεραιότητα σε πράγματα που μας εξελίσσουν ή μας φέρνουν χαρά, ενώ αφήνουμε στην άκρη όσα μας εξαντλούν χωρίς λόγο. Είναι η τέχνη του να λέμε "ναι" σε ό,τι έχει ουσία και "όχι" σε ό,τι δεν μας εξυπηρετεί.
Ποιο είναι το μεγαλύτερο μάθημα ζωής που σας έχει δώσει η ενασχόλησή σας με αυτά τα θέματα;
Το μεγαλύτερο μάθημα ζωής που έχω πάρει είναι ότι η πραγματική ευτυχία έρχεται όταν αποδεχόμαστε τον εαυτό μας όπως είναι, με τα δυνατά και τα αδύναμα σημεία του. Δεν χρειάζεται να είμαστε τέλειοι ούτε να φτάσουμε παντού. Η ζωή δεν είναι ένας διαγωνισμός, αλλά ένα ταξίδι γεμάτο στιγμές, και το σημαντικότερο είναι να βρίσκουμε νόημα και χαρά στην καθημερινότητά μας.
Ποιος είναι ο ρόλος του μέντορα στη ζωή ενός ανθρώπου και πώς μπορεί κάποιος να βρει τον κατάλληλο μέντορα;
Ο μέντορας είναι ένας καθοδηγητής που προσφέρει σοφία, υποστήριξη και εμπειρία, βοηθώντας μας να ξεκαθαρίσουμε στόχους και να ξεπεράσουμε προκλήσεις. Ένας καλός μέντορας δεν μας λέει τι να κάνουμε, αλλά μας βοηθά να βρούμε τις δικές μας απαντήσεις.
Για να βρείτε τον κατάλληλο μέντορα, αναζητήστε κάποιον που μοιράζεται τις αξίες σας, έχει εμπειρία στον τομέα που σας ενδιαφέρει και μπορεί να σας εμπνεύσει. Η σχέση πρέπει να βασίζεται στην αμοιβαία εμπιστοσύνη και σεβασμό. Παρατηρήστε, δικτυωθείτε και μη διστάσετε να ζητήσετε καθοδήγηση από ανθρώπους που θαυμάζετε.
Ποια είναι τα βασικά χαρακτηριστικά που θα πρέπει να έχει ένας καλός καθοδηγητής;
Ενας καλός καθοδηγητής πρέπει να διαθέτει τα εξής βασικά χαρακτηριστικά: Εμπειρία: Να έχει γνώσεις και εμπειρίες στον τομέα που σας ενδιαφέρει. Ενσυναίσθηση: Να κατανοεί τις ανάγκες και τις προκλήσεις σας. Υπομονή: Να αφιερώνει χρόνο και να σας υποστηρίζει χωρίς να σας πιέζει. Ειλικρίνεια: Να προσφέρει ανοιχτή και εποικοδομητική ανατροφοδότηση. Εμπνευση: Να σας ενθαρρύνει να φτάσετε το καλύτερο δυναμικό σας, χωρίς να σας επιβάλλει απόψεις. Σεβασμός: Να σέβεται την προσωπικότητά σας και τις επιλογές σας. Ο καλός καθοδηγητής δεν δίνει έτοιμες λύσεις, αλλά σας βοηθά να βρείτε τις δικές σας.
Πιστεύετε ότι η ελληνική κοινωνία έχει κάνει βήματα προς μια πιο ισορροπημένη προσέγγιση των προσδοκιών που θέτει στους ανθρώπους;
Η ελληνική κοινωνία έχει αρχίσει να κάνει βήματα προς μια πιο ισορροπημένη προσέγγιση στις προσδοκίες, αλλά υπάρχει ακόμη δρόμος. Παρατηρούμε μεγαλύτερη έμφαση στην αυτογνωσία, την ψυχική υγεία και την αποδοχή της μοναδικότητας, ειδικά στις νεότερες γενιές. Ωστόσο, οι κοινωνικές πιέσεις για «επιτυχία» και οι συγκρίσεις παραμένουν έντονες.
Το κλειδί για την αλλαγή είναι η ενίσχυση της παιδείας και της κατανόησης ότι η επιτυχία είναι κάτι προσωπικό και όχι καθολικά καθορισμένο. Όσο περισσότερος διάλογος γίνεται γύρω από την αξία της ισορροπίας και της αυτοεκτίμησης, τόσο πιο κοντά θα έρθουμε σε μια κοινωνία που σέβεται τα όρια και τις πραγματικές ανάγκες των ανθρώπων.
Ποια είναι η γνώμη σας για τη διαρκή αναζήτηση ακαδημαϊκών τίτλων και πώς επηρεάζει τη δημιουργικότητα και την αποτελεσματικότητα;
Η διαρκής αναζήτηση ακαδημαϊκών τίτλων μπορεί να είναι πολύτιμη όταν γίνεται με σκοπό την προσωπική ανάπτυξη και την απόκτηση γνώσεων. Ωστόσο, όταν γίνεται μόνο για κοινωνική καταξίωση ή πίεση, μπορεί να οδηγήσει σε εξάντληση και να περιορίσει τη δημιουργικότητα.
Η δημιουργικότητα ανθίζει όταν έχουμε χώρο και χρόνο να πειραματιστούμε, να κάνουμε λάθη και να σκεφτούμε ελεύθερα. Η υπερβολική προσήλωση στους τίτλους και την επιτυχία μπορεί να μας απομακρύνει από τη χαρά της μάθησης και της δημιουργίας.
Η ισορροπία είναι το κλειδί: οι ακαδημαϊκοί τίτλοι είναι χρήσιμοι, αλλά δεν πρέπει να αποτελούν αυτοσκοπό. Σημασία έχει να τους χρησιμοποιούμε ως εργαλεία για να εξελιχθούμε και να προσφέρουμε κάτι ουσιαστικό.
Πώς μπορούν οι νέοι που δεν προέρχονται από "οικογένειες επιρροής" να πετύχουν; Είναι το σύστημα φιλικό προς αυτούς;
Οι νέοι που δεν προέρχονται από "οικογένειες επιρροής" μπορούν να πετύχουν, αλλά συχνά αντιμετωπίζουν περισσότερες προκλήσεις. Η επιτυχία τους εξαρτάται από την αυτοπεποίθηση, την επιμονή και την αξιοποίηση των ευκαιριών που παρουσιάζονται. Σημαντικό ρόλο παίζουν η σωστή εκπαίδευση, η δικτύωση και η σκληρή δουλειά.
Το σύστημα, ωστόσο, δεν είναι πάντα φιλικό προς αυτούς, καθώς υπάρχουν ανισότητες που δυσκολεύουν την πρόσβαση σε πόρους και ευκαιρίες. Παρόλα αυτά, οι νέες τεχνολογίες και η ευκολότερη πρόσβαση σε πληροφορίες έχουν ανοίξει νέους δρόμους. Το κλειδί είναι να παραμείνουν ανοιχτοί σε μάθηση, να χτίσουν δίκτυα υποστήριξης και να μην φοβούνται να διεκδικήσουν αυτό που αξίζουν.
Η κριτική σκέψη είναι σημαντική αλλά συχνά παραμελημένη. Τι θα προτείνατε για την ενίσχυσή της;
Η κριτική σκέψη είναι απαραίτητη για να κατανοούμε και να αξιολογούμε τον κόσμο γύρω μας. Για την ενίσχυσή της, προτείνω τα εξής:
- Ερωτήσεις: Ενθαρρύνετε τη συνήθεια να θέτετε ερωτήματα. Γιατί κάτι είναι έτσι; Ποια είναι η πηγή της πληροφορίας;
- Ανάγνωση και ενημέρωση: Διαβάστε ποικίλες απόψεις και πηγές, ώστε να αποκτήσετε σφαιρική κατανόηση.
- Ανάλυση: Μην δέχεστε τις πληροφορίες ως δεδομένες. Αναλύστε τις, εξετάζοντας τα κίνητρα πίσω από αυτές.
- Συζήτηση: Συζητήστε με άτομα που έχουν διαφορετικές απόψεις. Αυτό θα σας βοηθήσει να δείτε τα πράγματα από διαφορετικές οπτικές γωνίες.
- Αμφισβήτηση: Μην φοβάστε να αμφισβητήσετε τις δικές σας ιδέες. Η αυτοκριτική είναι το κλειδί για τη βελτίωση.
Η κριτική σκέψη χρειάζεται εξάσκηση, αλλά όταν καλλιεργηθεί, γίνεται ένα πολύτιμο εργαλείο για τη ζωή.
Πώς βλέπετε τη διαφορά μεταξύ θεωρητικής εκπαίδευσης και πρακτικής εφαρμογής στον εργασιακό χώρο;
Η θεωρητική εκπαίδευση προσφέρει τη βάση, τις γνώσεις και τις έννοιες που χρειαζόμαστε. Η πρακτική εφαρμογή, όμως, είναι εκεί όπου μαθαίνουμε πώς να χρησιμοποιούμε αυτές τις γνώσεις στην πραγματική ζωή.
Η θεωρία σου δείχνει το "πώς", ενώ η πράξη σου δείχνει το "γιατί" και "πότε". Η ισορροπία ανάμεσα στα δύο είναι απαραίτητη. Χωρίς θεωρία, η πράξη μπορεί να είναι ασταθής. Χωρίς πράξη, η θεωρία μένει ανεκμετάλλευτη. Το κλειδί είναι η σύνδεση αυτών των δύο για να γίνουμε αποτελεσματικοί στον εργασιακό χώρο.
Ποιο μήνυμα θέλετε να περάσετε στους αναγνώστες μέσα από το βιβλίο σας;
Το βασικό μήνυμα που θέλω να περάσω είναι ότι η ζωή δεν είναι ένας αγώνας για τελειότητα, αλλά ένα ταξίδι αυτογνωσίας, αποδοχής και μικρών, ουσιαστικών βημάτων. Κάθε άνθρωπος έχει τη δική του μοναδικότητα και τα δικά του όρια, και αυτό είναι απολύτως εντάξει. Σημασία έχει να θέτουμε ρεαλιστικούς στόχους, να εκτιμούμε τη διαδρομή και να βρίσκουμε χαρά στα απλά πράγματα. Η ευτυχία δεν είναι προορισμός· είναι τρόπος ζωής.
Ποια είναι τα επόμενα σχέδιά σας; Υπάρχει κάποιο άλλο έργο στον ορίζοντα;
Τα επόμενα σχέδιά μου περιλαμβάνουν τη δημιουργία ενός παιδικού βιβλίου, το οποίο θα έχει ως στόχο να μεταφέρει σημαντικά μηνύματα μέσα από μια απλή, κατανοητή και συναρπαστική ιστορία. Θέλω να εμπνεύσω τα παιδιά να ανακαλύψουν αξίες όπως η αγάπη, η ταπεινότητα και η φροντίδα για τη φύση, ενώ παράλληλα να τους προσφέρω ένα ταξίδι γεμάτο φαντασία και γνώση. Είναι ένα έργο που με γεμίζει ενθουσιασμό και χαρά, και ανυπομονώ να το μοιραστώ με το κοινό!
