Εικόνες, που τα τελευταία χρόνια είναι απολύτως συνδεδεμένες με το... καλαματιανό καλοκαίρι.
Και δυστυχώς δεν μπορούμε να σταθούμε στη ρηχή προσέγγιση “έχουμε κόσμο” (γιατί δεν έχουμε δα και τόσο πολύ), αλλά γεννώνται αφενός ζητήματα ασφαλείας και αφετέρου ζητήματα δυσφήμησης.
Με τη συνάθροιση τόσων πολιτών στα ανατολικά της Καλαμάτας και με τη δημιουργία “σκληρού” μποτιλιαρίσματος τι θα γίνει αν χρειαστεί να επέμβει κάποιο ασθενοφόρο ή κάποιο πυροσβεστικό όχημα; Είναι μαθηματικά σίγουρο ότι ο χρόνος που θα χαθεί θα είναι πολύτιμος και μακάρι όχι μοιραίος, είτε πρόκειται για ασθένεια είτε για άλλο έκτακτο περιστατικό.
Από την άλλη, σε συνδυασμό με τη διαχρονική θέση του Δήμου Καλαμάτας “ότι όλα αυτά γίνονται 40 ημέρες το χρόνο” δεν μπορούμε να μην σημειώσουμε ότι αρκούν και 1-2 ημέρες σε έναν επισκέπτη να απορρίψει την Καλαμάτα μετά από αυτή την ταλαιπωρία και έτσι είτε να μην ξαναπατήσει είτε να το διαδώσει και στον κύκλο του.
Για το τμήμα από το “Φιλοξένια” και προς την Αβία δυστυχώς δεν υπάρχουν άμεσες και πρόσφορες λύσεις για το ορατό μέλλον, χωρίς αυτό φυσικά να σημαίνει ότι δεν πρέπει να γίνουν έστω κάποιες σημειακές παρεμβάσεις... ανακούφισης.
Από όποια σκοπιά κι αν αντιμετωπίσει ο καθένας τις ουρές και τους μεγάλους χρόνους μετάβασης από την πόλη προς τις γειτονικές παραλίες στα ανατολικά -που θυμίζουν αντίστοιχες φάσεις στην Αθήνα- είναι σίγουρο πως υπάρχει θέμα, το οποίο μάλιστα δεν πρέπει να αφήνει αδιάφορους και τους επαγγελματίες.
