Από αύριο ξημερώνει νέος χρόνος, το 2014, δεν μπορούμε όμως να πούμε ότι ξημερώνει και νέα μέρα. Η χρονιά που έρχεται, παρά τις ψυχολογικές “ενέσεις” που επιχειρούνται, αναμένεται πιθανόν ακόμα πιο δύσκολη και οι αντοχές των περισσότερων έχουν ουσιαστικά ξεπεράσει τα όριά τους. Μέσα στο έτος θα έχουμε τουλάχιστον τρεις εκλογικές διαδικασίες, δύο για την αυτοδιοίκηση και μία για το Ευρωκοινοβούλιο, ενώ δεν αποκλείεται να μπουν κάλπες και σε εθνικό επίπεδο. Από τις πρώτες εβδομάδες του νέου χρόνου αναμένεται τα εκλογικά επιτελεία να βάλουν μπρος τις μηχανές και να ετοιμαστούν πυρετωδώς για τις μάχες του Μαΐου και για ό,τι ακόμα προκύψει στην πορεία. Αναμένεται να ξεκινήσουν μάχες επί μαχών στα τηλεοπτικά παράθυρα και οι πολιτικοί διαξιφισμοί να κορυφωθούν. Ποιο όμως θα είναι το πραγματικό διακύβευμα των εκλογών; Προσωπικά πιστεύω πως το νόημά του θα πρέπει να συμπυκνώνεται στο αν αυτή η χώρα και οι πολίτες της θα έχουν τη δυνατότητα να ξανασταθούν στα πόδια τους και να ονειρεύονται καλύτερες μέρες. Δεν είναι καθόλου ρομαντικό αυτό και γλυκανάλατο. Είναι η πραγματικότητα που αντιμετωπίζουμε τα τελευταία χρόνια γύρω μας. Νέοι να ελπίζουν σε πεντάμηνα προγράμματα προσωρινής απασχόλησης για να κοροϊδέψουν τους εαυτούς τους, και οι γονείς τους να θεωρούν επιτυχία αν δουν το όνομα του παιδιού τους στους πίνακες επιτυχόντων αυτών των προγραμμάτων.

Ισως κάποιες τέτοιες μέρες είναι ευκαιρία να κάνουμε την αυτοκριτική μας για όσα κάναμε και δεν κάναμε το χρόνο που πέρασε. Αυτό φυσικά δεν αφορά μόνο τους “κοινούς θνητούς”, αλλά και αυτούς που αποφασίζουν για το μέλλον των υπολοίπων μέσω των δικών τους επιλογών. Επειδή η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία, όπως λέει και ο σοφός λαός, ας κλείσουμε το χρόνο με την ελπίδα ότι κάποια στιγμή η χώρα θα αφήσει πίσω της αυτά τα χρόνια της ντροπής, θα μάθει από τα παθήματά της και θα μπορέσει να χτίσει κάτι καλύτερο για τους νέους κυρίως ανθρώπους, που σήμερα πληρώνουν τη λυπητερή χωρίς οι ίδιοι ουσιαστικά να φέρουν καμία ευθύνη. 

Καλή χρονιά να έχουμε!