Από την επόμενη κιόλας ημέρα οι αντιδράσεις στην πόλη των Γαργαλιάνων ήταν έντονες και φυσικά αναμενόμενες, καθώς ήρθαν να προστεθούν σε όλες αυτές που κατά καιρούς υπάρχουν σε περιοχές που προορίζονται για τη διαχείριση στερεών αποβλήτων. 

Οι αντιδράσεις των φορέων και των κατοίκων της περιοχής φαίνονται δικαιολογημένες, καθώς η εικόνα που έχουν διαμορφώσει από όλα όσα γίνονται σε αντίστοιχες περιπτώσεις είναι ότι θα αναγκαστούν να... φιλοξενήσουν τα σκουπίδια ολόκληρου του δήμου, χωρίς να λαμβάνουν, όπως λένε, τις απαραίτητες εγγυήσεις για την ορθή λειτουργία της μονάδας και για την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος. Φοβούνται, με λίγα λόγια, ότι η περιοχή τους θα μετατραπεί σε χωματερή της Τριφυλίας.

Ενδεχομένως οι φόβοι τους να είναι στην πραγματικότητα υπερβολικοί, αλλά με δεδομένη την έως τώρα κατάσταση στην Πελοπόννησο και όχι μόνο, ποιος μπορεί να τους πείσει ότι όλο αυτό που θα επιχειρηθεί να στηθεί στην τριφυλιακή πόλη θα είναι κάτι που θα λύσει προβλήματα και δεν θα δημιουργήσει καινούργια; Η δημοτική αρχή λοιπόν είναι αυτή που θα πρέπει να δώσει στους κατοίκους επιστημονικά τεκμηριωμένα στοιχεία, τα οποία θα αποδεικνύουν ποιες ακριβώς θα είναι οι επιπτώσεις και ποια τα οφέλη της μονάδας αυτής για την περιοχή. Και όλα αυτά συνοδευόμενα από στέρεες εγγυήσεις ότι όλα όσα προβλέπονται στις μελέτες θα τηρηθούν κατά γράμμα, ώστε η κατάσταση να παραμείνει ελεγχόμενη.

Είναι φυσικά δεδομένο ότι εάν στην θέση των Γαργαλιάνων είχαν επιλεγεί για το σκοπό αυτό η Κυπαρισσία ή τα Φιλιατρά, θα υπήρχαν ανάλογες αντιδράσεις από τους αντίστοιχους κατοίκους, προφανώς για τους παραπάνω λόγους.

Οσο η φαρσοκωμωδία με την οριστική διαχείριση των απορριμμάτων σε περιφερειακό επίπεδο συνεχίζεται, και όσο όλες οι πανηγυρικές δεσμεύσεις για οσονούπω συνολική επίλυση του προβλήματος παραμένουν ανεκτέλεστες, τόσο η μέγκενη των σκουπιδιών θα πιέζει την κατά τα άλλα αναπτυσσόμενη... μυθική Πελοπόννησο.

* Η φωτογραφία είναι από τη χωματερή της Φυλής