Συντηρητικός στις αντιλήψεις του και χωρίς συγκεκριμένο όραμα για την πόλη, δεν αναλάμβανε κανένα ρίσκο. Αλλωστε ο ίδιος επανειλημμένα φρόντιζε να διακηρύττει ότι δεν είναι οπαδός των οραμάτων και των μεγάλων στοχεύσεων για το μέλλον. Αυστηρά προσηλωμένος στη διαχείριση της καθημερινότητας και των υπηρεσιών του δήμου, με ατέλειωτες ώρες προσωπικής εργασίας και επίβλεψης, προσπαθούσε να ενεργοποιήσει προς κάποιες κατευθύνσεις έναν βαρύ, κουρασμένο και αργοκίνητο δημοτικό μηχανισμό. Οπως και άλλη φορά έχουμε υποστηρίξει, δεν λειτουργούσε ουσιαστικά ως δήμαρχος - πολιτικός προϊστάμενος, αλλά περισσότερο ως ένας γενικός διευθυντής των δημοτικών υπηρεσιών, με... αυξημένες αρμοδιότητες.
Στην πορεία αυτή των χρόνων, του «βγήκαν» διάφορες πρωτοβουλίες, γιατί αξιοποιούσε όποια ιδέα άκουγε, του άρεσε και θεωρούσε ότι δεν θα έχει πολιτικό κόστος. Δεν είναι μυστικό ότι του προέκυψε τυχαία η πεζοδρόμηση του βόρειου τμήματος της Αριστομένους, αλλά και ο ποδηλατοδρόμος. Οι δε εκδηλώσεις των Αποκριών και της Λευκής Νύχτας αποτελούσαν πρωτοβουλίες συγκεκριμένων ανθρώπων που τις υιοθέτησε ο δήμος, αρχικά διστακτικά και, λόγω επιτυχίας στην πορεία, ένθερμα και σφιχτά. Το συμμάζεμα στο δήμο εξασφάλισε μια στοιχειώδη επάρκεια στην παροχή υπηρεσιών, σε κρίσιμους τομείς για την καθημερινή λειτουργία της πόλης. Τα έργα αναπλάσεων στο κέντρο, σε συνδυασμό με τα θεάματα, πρόσφεραν τελικά το επιχείρημα ότι ο δήμαρχος σε τελική ανάλυση «κάτι προσπαθεί να κάνει». Το επιχείρημα αυτό ήταν και παραμένει ιδιαίτερα ισχυρό.
Ο δήμαρχος Καλαμάτας όμως σε περιόδους κρίσεων φροντίζει να εξαφανίζεται από το προσκήνιο. Αυτό έκανε στις καταστροφικές πυρκαγιές του 2007, το ίδιο κάνει και τώρα. Είναι αρκετά έμπειρος και γνωρίζει τις κακοτοπιές: Δεν πρόκειται να χαρίσει εικόνες αποδοκιμασίας στους αντιπάλους του και αποφεύγει τις δημόσιες εμφανίσεις στα «καυτά» σημεία. Γνωρίζει ότι μετά το πέρασμα της πρώτης οργής, τα πράγματα γίνονται προβλέψιμα και λιγότερο φασαριόζικα. Αντιλαμβάνεται ότι η βοήθεια από εδώ και πέρα έχει μεγαλύτερη αξία, οπότε ρίχνει τους τόνους και φέρνει νέους φίλους. Γι' αυτό κι έχει ρίξει το βάρος στην εξασφάλιση αποζημιώσεων και στην αποκατάσταση των ζημιών. Ορθά πράττει - από την άποψη ότι το ζήτημα δεν είναι να εκτονωθούν κάποιοι, ούτε να βγάλουν κάποιοι άλλοι το γινάτι τους, αλλά να βοηθηθούν ουσιαστικά οι άνθρωποι που επλήγησαν. Κι αυτό δεν γίνεται με χτυπήματα στον ώμο και περιοδείες με περίλυπο ύφος και το… φραπέ στο χέρι! Ο Νίκας θα εμφανιστεί στις γειτονιές που επλήγησαν όταν θα έχει «να πάει δώρα», και αφού πρώτα έχει καθαριστεί η λάσπη. Το παράδειγμα της κυβέρνησης Καραμανλή με τα πυρόπληκτα του 2007 είναι ο φωτεινός οδηγός για το πώς η καταστροφή από μειονέκτημα γίνεται πλεονέκτημα και πώς παραγράφονται πολιτικά οι ευθύνες.
Σε κάθε περίπτωση πάντως, η τακτική που ακολουθούσε όλα αυτά τα χρόνια ο δήμαρχος Καλαμάτας -όπως πολλές φορές και έγκαιρα έχουμε επισημάνει- δεν θα οδηγούσε μακροπρόθεσμα σε θετικά αποτελέσματα. Το νοικοκύρεμα και η ενασχόληση με την καθημερινότητα είναι μία μόνο παράμετρος της δημοτικής λειτουργίας, η οποία φυσικά δεν αρκεί. Η Καλαμάτα χρειαζόταν και εξακολουθεί να χρειάζεται παρεμβάσεις μεγάλης κλίμακας, που θα εμπεριέχουν και το οραματικό στοιχείο, θα στοχεύουν στο μέλλον. Η αντιπλημμυρική θωράκιση είναι π.χ. ένα έργο υποδομής που ίσως δεν «φαίνεται» και δεν φέρνει ψήφους, είναι όμως απολύτως απαραίτητο για να έχεις μια ασφαλή πόλη! Η εξασφάλιση της απρόσκοπτης υδροδότησης με νέο κεντρικό αγωγό ύδρευσης· η αποχέτευση και η ομαλή λειτουργία του βιολογικού· η ολοκληρωμένη διαχείριση των απορριμμάτων και της λυματολάσπης· η διαχείριση της στάθμευσης και του κυκλοφοριακού· και τέλος, η ριζική ανάπλαση της παραλιακής ζώνης, είναι τα κορυφαία ζητήματα τα οποία η δημοτική αρχή Νίκα δεν αντιμετώπισε με τόλμη και αποφασιστικότητα.
Ετσι, μέσα σε λίγες ώρες πνίγηκαν όλα όσα με κόπο είχαν «φιλοτεχνηθεί». Το σημαντικότερο; Οσα καλά ακούστηκαν όλο το καλοκαίρι για την Καλαμάτα και την επάρκειά της, πνίγηκαν μες στη λάσπη της νεροποντής. Είναι μάταιο να χτίζεις στην άμμο παλάτια - κι αυτό επιβεβαιώθηκε με την προχθεσινή καταιγίδα.
Η δημοτική αρχή θα πρέπει από εδώ και πέρα να τολμήσει, ώστε ν' αφήσει στην πόλη τις υποδομές που έχει ανάγκη για το μέλλον της. Οι εκλογικές νίκες δεν αποτελούν σημεία αναφοράς, γρήγορα ξεχνιούνται. Τα έργα που κληροδοτούνται στις επόμενες γενιές, και ειδικότερα αυτά που δεν φαίνονται γιατί βρίσκονται κάτω από το έδαφος, είναι εκείνα που έχουν αξία και σημασία.
panagopg@gmail.com
