Δεν είναι μόνο τσιγγάνοι οι οποίοι περιφέρονται κατά ομάδες στους διαδρόμους και κατασκηνώνουν στα Επείγοντα, αλλά και διάφορες άλλες κατηγορίες συμπολιτών μας, οι οποίες ξεσπούν σε γιατρούς και νοσηλευτές με την παραμικρή αφορμή. Οι έτοιμοι για καβγά στους χώρους του νοσοκομείου είναι πάρα πολλοί, γιατί υπάρχουν ή βρίσκουν αφορμές, αλλά κυρίως γιατί μπορούν να το κάνουν χωρίς συνέπειες. Τα νοσοκομεία είναι εύκολος στόχος, όπως και κάθε δημόσια υπηρεσία, γιατί δυστυχώς υπάρχει η κουλτούρα τού… τζάμπα σε όλα τα επίπεδα. Η αντίληψη της ισοπέδωσης που οδηγεί στην εύκολη άσκηση της τζάμπα μαγκιάς. Δεν υπάρχουν δηλαδή επιπτώσεις στη συμπεριφορά ούτε των εργαζομένων ούτε των ασθενών – επισκεπτών, οπότε επιβιώνει αυτός που θα επιδείξει τη μεγαλύτερη αγένεια και θα πουλήσει τον μεγαλύτερο τσαμπουκά. Ετσι το σύστημα ισορροπεί με βάση τον φόβο, αλλά δεν λειτουργεί αποτελεσματικά σε ένα πλαίσιο πολιτισμού και αξιοπρέπειας.
Μέσα στο γενικότερο πλαίσιο εντάσσεται και το ξεχαρβάλωμα με το άσκοπο σουλατσάρισμα των τσιγγάνων στους χώρους του νοσοκομείου. Πρόκειται για μία παλιά ιστορία, την οποία καμία διοίκηση δεν κατάφερε να την αντιμετωπίσει αποτελεσματικά. Δεν κατάφεραν δηλαδή να δημιουργήσουν ένα σύστημα που θα ελέγχει το πού πάει ποιος και το σημαντικότερο να δείχνει με ευκολία την έξοδο ή την πόρτα του κρατητηρίου σε όποιον δεν συμμορφώνεται.
Η ασφάλεια των εργαζομένων στο νοσοκομείο και ο σεβασμός των ασθενών και των συνοδών τους επιβάλλουν τη λήψη αποτελεσματικών μέτρων απέναντι στα φαινόμενα τραμπουκισμού. Το υπάρχον σύστημα ασφάλειας και τάξης στους χώρους του Νοσοκομείου Καλαμάτας είναι αποτυχημένο. Η αναθεώρησή του και η εφαρμογή ενός ολοκληρωμένου σχεδίου θα πρέπει να αποτελέσει βασική προτεραιότητα της επόμενης περιόδου. Δεν είναι δύσκολο να επιβάλει κάποιος κανόνες λειτουργίας και συμπεριφοράς σε έναν δημόσιο χώρο, αρκεί να ασχοληθεί σοβαρά με το ζήτημα επιμένοντας στην εφαρμογή των κανόνων με συνέπεια και σε βάθος χρόνου. Στο ξέφραγο αμπέλι σουλατσάρει όποιος θέλει και είναι καιρός να μπει φράχτης!