Η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών και των πολιτικών δυνάμεων αντιλαμβάνονται, λοιπόν,  ότι η γη κινείται σε ένα παγκόσμιο οικονομικό περιβάλλον. Η επανάσταση των νέων τεχνολογιών και η ευκολία των μετακινήσεων έχει καταργήσει κάθε μορφής συνόρων. Η κάθε οικονομία συνολικά και η κάθε επιχείρηση ειδικότερα ανταγωνίζεται πλέον τον διπλανό της στο παγκόσμιο χωρίο. Η αλλαγή που έχει σημειωθεί είναι τεράστια και προσδιορίζει τις εξελίξεις για τα επόμενα πολλά χρόνια. Η λέξη ανταγωνιστικότητα που ακούγεται όλο και περισσότερο αυτά τα χρόνια δεν είναι ανακάλυψη του διαβόλου και των σκοτεινών κέντρων συνομωσίας αλλά η αυτονόητη προϋπόθεση για να παραμείνει το οτιδήποτε ζωντανό στο νέο οικονομικό περιβάλλον. Επιχειρήσεις που δεν θα είναι ανταγωνιστικές στο διεθνές επίπεδο, αρχικά θα μαραζώσουν και στο τέλος θα εξαφανιστούν. Οικονομίες χωρών που δεν θα  είναι ανταγωνιστικές, θα συρρικνωθούν και θα παρακμάσουν. Οι κάτοικοι των χωρών αυτών μπορεί να νιώθουν απεριόριστη υπερηφάνεια για τους ανυποχώρητους ηγέτες τους, αλλά όσοι δεν γεμίζουν σαπιοκάραβα για να βρουν το μέλλον τους κυριολεκτικά θα λιμοκτονούν. Αυτό συμβαίνει σήμερα σε πάρα πολλές χώρες και θα συνεχίσει να συμβαίνει όπου κυριαρχεί ο φανατισμός και ο ανορθολογισμός.

Με ξεκαθαρισμένο το βασικό πολιτικό πλαίσιο για τις κεντρικές επιλογές της χώρας, θα πρέπει να ακολουθήσει ένα ολοκληρωμένο  στρατηγικό αναπτυξιακό σχέδιο για τη χώρα. Να προσδιοριστούν οι τομείς στους οποίους υπάρχει ανταγωνιστικό πλεονέκτημα και να υπάρξει στοχευμένη κινητοποίηση πόρων, προκειμένου να δημιουργηθούν πολλαπλασιαστικά αποτελέσματα. Το επόμενο διάστημα οι πολιτικές δυνάμεις που αντιλαμβάνονται πώς κινούνται παγκόσμια τα πράγματα θα πρέπει να συναποφασίσουν το νέο παραγωγικό μοντέλο της χώρας. Τα μνημόνια, είτε σκιστούν στο προαύλιο της βουλής -επαναστατικώ δικαίω-, είτε σελίδα-σελίδα μέσω του παλαιοκομματικού συντηρητισμού, ολοκληρώνονται.

Η οικονομία, για να επανεκκινήσει, θα χρειαστεί χρηματοδότηση που θα προέλθει κατά βάση από νέα δανεικά από τις τρισκατάρατες αγορές κεφαλαίου. Άμεση προϋπόθεση για να συμβεί αυτό είναι να υπάρξει  ένα είδος ρύθμισης των παλιότερων δανείων. Τα πράγματα προφανώς και δεν είναι εύκολα, αλλά η πορεία προσδιορισμένη. Σε κάθε όμως περίπτωση – ακόμα και να μας χαρίσουν όλα τα δάνεια - θα επανέλθουμε σύντομα στα ίδια αδιέξοδα, αν δεν αλλάξει το βασικό παραγωγικό μοντέλο της χώρας. Αν δηλαδή συνολικά η οικονομία της χώρας δεν καταστεί ανταγωνιστική στα πλαίσια τους διεθνούς πεδίου λειτουργίας της οικονομίας. Το μοντέλο ανάπτυξης που ενίσχυε την κατανάλωση με δανεικά χρεοκόπησε. Μαζί του χρεοκόπησε ένα ολόκληρο σύστημα πολιτικής και οικονομικής λειτουργίας. Οι περισσότεροι -πολίτες και πολιτικοί - δεν θέλουν να το αποδεχτούν και συνεχίζουν να ελπίζουν σε μαγικές λύσει. Αλλά τα πράγματα έχουν οριστικά αλλάξει. Όσο συντομότερα το αντιληφθούν όλοι, τόσο γρηγορότερα θα γίνουν οι αναγκαίες  αλλαγές που θα καταστήσουν την οικονομία της χώρας ανταγωνιστική, εξασφαλίζοντας για τους κατοίκους της ένα πραγματικά καλύτερο μέλλον.

panagopg@gmail.com