"Το Βερολίνο διεύρυνε προσωρινά τις λωρίδες ποδηλάτου και δημιούργησε νέες για να επιτρέψει την ασφαλή κυκλοφορία και προσπέραση, λαμβάνοντας υπόψη την ελάχιστη επιτρεπτή κοινωνική απόσταση.
Το Μιλάνο απέκλεισε την κυκλοφορία των αυτοκινήτων σε δρόμους με όριο ταχύτητας 35 χιλιόμετρα την ώρα και ταυτόχρονα μείωσε το όριο στα 30 χιλιόμετρα την ώρα στην πλειονότητα των τοπικών οδών, με αυξημένη παρουσία ευάλωτων χρηστών, δίνοντας προτεραιότητα στα ποδήλατα και τους πεζούς. Στο Παρίσι και σε πολλές άλλες μεγάλες πόλεις δημιουργήθηκαν έκτακτες λωρίδες κυκλοφορίας ποδηλάτων για τη διάρκεια του lockdown αλλά και για την επόμενη περίοδο προσαρμογής.
Στις Βρυξέλλες ολόκληρο το κέντρο της πόλης μετατράπηκε σε περιοχή ήπιας κυκλοφορίας με ανώτατο όριο ταχύτητας 20 χιλιόμετρα την ώρα, ενώ οι πεζοί και οι ποδηλάτες επιτρέπεται να χρησιμοποιούν το πλήρες πλάτος του δρόμου και έχουν απόλυτη προτεραιότητα. Επιπλέον από την 1η Ιανουαρίου του 2021 στο σύνολο της πόλης θα ισχύσει όριο ταχύτητας 30 χιλιόμετρα την ώρα".
Αξίζει πάντως να σημειώσουμε ότι ακόμα και στην Κοπεγχάγη, όταν ξεκίνησε το 1962(!) η δημιουργία του μεγάλου πεζόδρομου Στρόγκετ, υπήρχαν αρκετοί που αντιμετώπιζαν επιφυλακτικά την απομάκρυνση του αυτοκινήτου από το κέντρο της πόλης. Οι επιφυλάξεις ξεπεράστηκαν χάρη στην επιτυχία της πεζοδρόμησης. Ετσι ο πεζόδρομος επεκτάθηκε και άλλο το 1973, το 1980 και το 1992, με αποτέλεσμα από τα 15.800 τ.μ. το 1962, σήμερα το πεζοδρομημένο κομμάτι του κέντρου να αγγίζει τα 100.000 τ.μ.
Κλείνοντας θα ήταν λάθος να μην επισημάνουμε για μια ακόμα φορά ότι η Καλαμάτα και η Μεσσηνία δεν χρειάζεται ούτε να πρωτοτυπήσουν ούτε να πρωτοπορήσουν. Αρκεί να ανακαλύψουν τη... Δανία ή να αντιγράψουν οποιοδήποτε άλλο μοντέλο οικιστικής ανάπτυξης θεωρούν και είναι επιτυχημένο με βάση τις σημερινές ανάγκες.
Μόνο στην Υποσαχάρια Αφρική οι φύλαρχοι ψάχνουν ακόμα την... πυρίτιδα. Σε όλο τον υπόλοιπο κόσμο πολιτικοί και επιχειρηματίες κάνουν καριέρα και περιουσία αντίστοιχα αντιγράφοντας επιτυχημένες συνταγές.
Θανάσης Λαγός
