Μαζί με τους συνεργάτες της – τον Γιώργο Καψάσκη, που υπογράφει τη μουσική και τους στίχους, τον Δημήτρη Σιάμπο, υπεύθυνο για την παραγωγή και την ενορχήστρωση, καθώς και μια ομάδα εξαιρετικών μουσικών – αναδεικνύει, μέσα από κάθε τραγούδι, μια ξεχωριστή πλευρά της καλλιτεχνικής της φυσιογνωμίας, ένα μοναδικό «Ενδεχόμενο». Έτσι, δημιουργείται ένα κολάζ ιδιαίτερου μουσικού ύφους, που ισορροπεί ανάμεσα στο ρυθμικό και το εσωστρεφές, περνώντας από έντεχνες και ροκ μπαλάντες και χορευτικές ρούμπες μέχρι ζεϊμπέκικα και τραγούδια με παραδοσιακά στοιχεία. Η θεματολογία του άλμπουμ αφορά τον έρωτα και την παντοδυναμία που μας χαρίζει, την αυτοκριτική και τις σκληρές αλήθειες που δεν παραδεχόμαστε ούτε στον εαυτό μας, τη φυγή και την έναρξη της ζωής μας πάλι απ’ την αρχή, και άλλα πολλά! Αγαπά και ερμηνεύει με πάθος όλα τα «Ενδεχόμενα», και όπως η ίδια λέει, της αρέσει να εξερευνά είδη και ύφη μουσικής.

Κυκλοφορεί από τη Minos EMI, a Universal Music Company.

Συνέντευξη στην Κωνσταντίνα Δρακουλάκου

Ποια ήταν η στιγμή που κατάλαβες ότι η μουσική δεν είναι απλώς μια εσωτερική ανάγκη, αλλά ο επαγγελματικός δρόμος που θέλεις να ακολουθήσεις;

Το να ακολουθήσω τη μουσική επαγγελματικά ήταν ένα όνειρο που είχα πάντα βαθιά μέσα μου. Έγινε όμως ένας πιο ρεαλιστικός στόχος μόλις πέρυσι και αφού ήδη ασχολούμουν με αυτήν περίπου 5-6 χρόνια. Βρέθηκα σε μια συγκυρία όπου, τα live μου είχαν μεγαλώσει οργανικά, επομένως γίνονταν και πιο συχνά και ταυτόχρονα είχα στα χέρια μου επτά πρωτότυπα κομμάτια στα οποία πίστεψα πολύ, γραμμένα από τον Γιώργο Καψάσκη, για να ξεκινήσω τη δισκογραφία μου. Είχα μια ευκαιρία να προσπαθήσω για αυτό που αγαπούσα!

Οι σπουδές σου στη Νομική πώς επηρέασαν τον τρόπο που βλέπεις τη μουσική ή γενικά την τέχνη;

Δεν θα έλεγα ότι επηρέασαν τον τρόπο που βλέπω τη μουσική και γενικότερα την τέχνη, καθώς ανέκαθεν ήταν πράγματα που θαύμαζα και αγαπούσα βαθιά και εξελίσσονταν παράλληλα με τις σπουδές μου. Αυτό που συνέβη όμως είναι ότι χρησιμοποίησα τις σπουδές μου στην μουσική, έτσι ώστε να μπορώ να διαχειρίζομαι όλα αυτά τα πολλά και διαφορετικά πράγματα που πρέπει να κάνει σήμερα μόνος του ένας μουσικός, αλλά και να κάνω μουσική με τον τρόπο που μου ταιριάζει και να μην κάνω πράγματα που δεν μου άρεσαν.

Ο πρώτος σου δίσκος έχει τον τίτλο «Ενδεχόμενα». Ποια είναι τα ενδεχόμενα που εξερευνά μέσα από τα τραγούδια του;

Ο δίσκος που φτιάξαμε με τον Γιώργο Καψάσκη έχει ένα μουσικό ύφος που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί πολυσυλλεκτικό, εξ ου και ο τίτλος «Ενδεχόμενα», διαφορετικές εκδοχές μου. Αυτό που θέλαμε με τον Γιώργο (Καψάσκη) ήταν, δεδομένου ότι συστήνομαι πρώτη φορά δισκογραφικά με ένα άλμπουμ, να ανοίξουμε τη βεντάλια των ακουσμάτων μου. Να δείξω ποια είμαι, από πού έρχομαι. Έτσι ο δίσκος περιλαμβάνει από δυναμικά pop rock κομμάτια και έντεχνες μπαλάντες και χορευτικές ρούμπες, μέχρι ζεϊμπέκικο και τραγούδια με παραδοσιακά στοιχεία. Μου αρέσει να εξερευνώ είδη και ύφη μουσικής και αυτός ο δίσκος μου έδωσε την δυνατότητα για έναν πρώτο πειραματισμό.

Υπάρχει κάποιος καλλιτέχνης ή δίσκος που σε καθόρισε βαθιά καλλιτεχνικά;

Είναι πολλοί, όχι μόνο ένας, τόσο από το ελληνικό, όσο και το ξένο ρεπερτόριο. Ενδεικτικά, διότι είναι πάρα πολλοί, έχω βαθιά αγάπη για τον Αλκίνοο Ιωαννίδη, τον Γιάννη Αγγελάκα, τον Θανάση Παπακωνσταντίνου και τον Σωκράτη Μάλαμα, τη Χαρούλα Αλεξίου, τη Νατάσσα Μποφίλιου και άλλους πολλούς. Από το ξένο ρεπερτόριο λατρεύω την Amy Winehouse, τους Placebo, τον Tom Waits, κ.ά.. Όλοι αυτοί οι καλλιτέχνες, τόσο με τις δημιουργίες και τις φωνές τους, όσο και με τη στάση τους απέναντι στα πράγματα, έχουν υπάρξει έμπνευση για μένα.

Εχεις πει πως «η τέχνη είναι παιδεία και καλλιέργεια». Ποιος πιστεύεις ότι είναι ο ρόλος της μουσικής στη σύγχρονη κοινωνία και πώς μπορεί να επηρεάσει τις ανθρώπινες σχέσεις και την καθημερινότητα;

Για μένα η μουσική είναι μέσο έκφρασης και επικοινωνίας. Μας συμφιλιώνει με την ευαίσθητη πλευρά μας, εκφράζει τις ανησυχίες μας, τις ελπίδες, τις απογοητεύσεις, τα όνειρά μας. Πιστεύω πως η μουσική φέρνει κοντά τους ανθρώπους και μπορεί να τους κάνει να προβληματιστούν, να συζητήσουν, να έρθουν σε επαφή. Επομένως σε μια γρήγορη και σκληρή καθημερινότητα όπως αυτή που ζούμε, η μουσική μας φέρνει πιο κοντά.

Εχεις αναφέρει πως η μουσική δεν είναι προνόμιο κανενός πολιτικού ρεύματος. Ποια είναι η γνώμη σου για τον ρόλο που μπορούν να έχουν οι καλλιτέχνες στα κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα;

Ανέκαθεν υπήρχαν και υπάρχουν καλλιτέχνες που εκφράζουν με χαρισματικό τρόπο τις κοινωνικοπολιτικές ανησυχίες τους. Για παράδειγμα, το «Σιγά μην κλάψω» του Γιάννη Αγγελάκα που είναι πια ένα τραγούδι - σύμβολο ενάντια στον φασισμό. Το πολιτικό τραγούδι του Μίκη Θεοδωράκη επίσης. Αυτές είναι νομίζω στιγμές σπουδαίας καλλιτεχνικής έμπνευσης που εξέφρασαν την εκάστοτε κοινωνικοπολιτική συνθήκη. Οι καλλιτέχνες πρέπει να εκφράζονται ελεύθερα, γι’ αυτό η τέχνη δεν πρέπει να ανήκει προνομιακά σε κανέναν. Για να διασφαλιστεί η ελευθερία της έκφρασης.

Ποια είναι η άποψή σου για την τραπ μουσική και την επιρροή της στους νέους; Υπάρχουν περιθώρια σύνδεσης με άλλα μουσικά είδη;

Δεν είναι ένα είδος που εγώ ακούω ή ταυτίζομαι και διαφωνώ με τα έμφυλα στερεότυπα και τη βία που αναπαράγει. Θεωρώ πως υπάρχουν πολλά παιδιά που ακούνε και άλλα πράγματα και αυτό το βλέπω και σε πολλά live. Είναι δύσκολη η σημερινή εποχή, υπάρχει τόση πληροφορία και θέλει διπλό κόπο για να κάνεις ουσιαστική αναζήτηση. Δεν θέλω να είμαι απαισιόδοξη, σαφώς όμως πρέπει η μουσική καλλιέργεια να ενισχυθεί ήδη από την παιδική ηλικία, τόσο σε οικογενειακό, όσο και σε εκπαιδευτικό επίπεδο. Δεν δίνεται η αρμόζουσα έμφαση στην μουσική και γενικότερα στις τέχνες στο εκπαιδευτικό μας σύστημα και αυτό είναι κάτι που πρέπει να αλλάξει. 

Πιστεύεις ότι η μουσική μπορεί να λειτουργήσει ως διέξοδος από τα αρνητικά που βιώνουμε καθημερινά, όπως αυτά που συχνά ακούμε και ζούμε μέσα από τα μέσα ενημέρωσης;

Σίγουρα η μουσική ταξιδεύει το μυαλό μας και ξυπνά όμορφες πλευρές μας. Την αισιοδοξία, το όνειρο. Εγώ αυτό θέλω να περνάω και στα live μου, μέσα από ένα όμορφο τραγούδι, μια όμορφη συναυλία, να παίρνουμε θάρρος και δύναμη, να προβληματιζόμαστε για την αδικία γύρω μας, να γινόμαστε καλύτεροι και να ανταπεξερχόμαστε στις δύσκολες συνθήκες.

Καλλιτεχνικά για το μέλλον τι θα ήθελες;

Ευελπιστώ τα «Ενδεχόμενα» να ταξιδέψουν και να επικοινωνήσω ουσιαστικά με τους ανθρώπους που μου δίνουν χώρο και χρόνο να ακούσουν τη μουσική μου. Ονειρεύομαι να ταξιδέψω μέσα από τη μουσική, να παίξω σε φεστιβάλ και να συνεργαστώ με καλλιτέχνες που εκτιμώ!