Βελτιωμένοι όροι, όμως, που, σύμφωνα με όσα έχουν γίνει γνωστά εδώ και καιρό, δε βελτιώνει τα πιο σοβαρά ζητήματα για τα οποία είχαν εκφραστεί αντιρρήσεις και αντιδράσεις.
Πρώτο και σημαντικότερο είναι η τιμή στην πόρτα που παραμένει υψηλή, σχεδόν απαγορευτική για τους περισσότερους δήμους, αν όχι για όλους, στην Περιφέρεια. Και αυτό γιατί οι περισσότεροι δήμοι εξακολουθούν να ρίχνουν τα σκουπίδια τους στις χωματερές και να έχουν μηδενικό, ελάχιστο κόστος.
Οχι πως θα έπρεπε να έχουν τέτοιο κόστος, για λόγους οικονομίας και να βρωμίζουν τον τόπο, να καταστρέφουν το περιβάλλον. Από την άλλη, μια τιμή κοντά ή πάνω από τα 100 ευρώ τον τόνο δεν μπορεί να την αντέξει κανένας δήμος, να την επωμιστεί κανένας πολίτης, ιδιαίτερα στην εποχή της κρίσης, που έχει μέλλον.
Και όλα αυτά ενώ η μόνη περίπτωση να μειωθεί η τιμή κατά 20 ευρώ τον τόνο, είναι να γίνουν περισσότεροι σταθμοί μεταφόρτωσης. Στοιχείο που θα οδηγήσει στη μείωση του κόστους της μεταφοράς. Αλλά και αυτό θα γίνει με επιβάρυνση εθνικών πόρων ή πόρων του νέου ΕΣΠΑ, που θα απαιτηθούν για τα μηχανήματα των επιπλέον σταθμών μεταφόρτωσης.
Η μείωση πρέπει να είναι στην τιμή της πόρτας, για να είναι ουσιαστική και να μπορούν να αντέξουν οι πολίτες της Πελοποννήσου την όλη επιβάρυνση. Χωρίς αυτή, η σύμβαση θα είναι "λεόντεια", δυσβάστακτη και ασήκωτη για τους δήμους και τους πολίτες.
Ας το έχουν αυτό υπόψη τους οι υπουργοί της κυβέρνησης που έχουν την ευθύνη της διαπραγμάτευσης. Μπορεί να έκαναν κωλοτούμπα στη διαχείριση των σκουπιδιών, αλλά χωρίς ουσιαστική μείωση της τιμής, θα είναι το ίδιο υπεύθυνοι με την ηγεσία της Περιφέρειας, που με την υψηλή τιμή υποστηρίζει ότι υπηρετείται το… δημόσιο συμφέρον και πως τα Δημοτικά Συμβούλια… θα πρέπει να μειώσουν τα μηδενικά τέλη καθαριότητας.
