Η συμπεριφορά της αγοράς ελαιολάδου και το παιχνίδι του κάθε παίχτη σε αυτήν δεν είναι κάτι παράδοξο ή εξωπραγματικό. Οι επιμέρους αγορές σε όλα τα προϊόντα, από το πετρέλαιο μέχρι τις καρφίτσες, διαμορφώνονται με βάση τις διαφορετικές επιδιώξεις του καθένα που συμμετέχει σε αυτές. Έτσι κινείται η παγκόσμια οικονομία και όποιος το αγνοεί απλώς στρουθοκαμηλίζει. Το πρόβλημα είναι ότι εμείς στη δημόσια συζήτηση μένουμε στην καταγγελία των συμφερόντων και των παιχνιδιών τους. Ικανοποιημένοι για τη βαθειά μας ανάλυση υψώνουμε τη γροθιά της επανάστασης, ζητώντας από το κράτος και τους αρμοδίους «να λάβουν μέτρα», για να επιστρέψουμε αμέσως μετά με το χέρι απλωμένο και σκυμμένο το κεφάλι να πάρουμε ό,τι μας δώσουν «οι κερδοσκόποι» και το τρισκατάρατο «κεφάλαιο των αγορών».
Όπως και σε πολλά άλλα θέματα έτσι και στο θέμα του ελαιολάδου κλείνουμε τα μάτια στην πραγματικότητα καταγγέλλοντάς τη. Αρνούμαστε να αποδεχτούμε το ρόλο μας σε ένα συνολικό παιχνίδι προσπαθώντας να βελτιώσουμε τη θέση μας μέσα σε αυτό. Υποκύπτουμε στη γοητεία των εύκολων αφορισμών και των ανέφικτων λύσεων - στα πλαίσια του παγκόσμιου τρόπου λειτουργίας της οικονομίας- αδιαφορώντας για τις φωνές του ρεαλισμού και της λογικής. Οι ανεφάρμοστες παρόλες του κάθε «ψεκασμένου πατερούλη» πλασάρονται ως μεγάλες ριζοσπαστικές ιδέες που θα ανατρέψουν τα παγκόσμια δεδομένα στην οικονομία και θα φέρουν την συλλογική ευτυχία ….του παραδείσου στην παρούσα ζωή!. Τα βήματα προσαρμογής της ελληνικής πραγματικότητας στο παγκόσμιο οικονομικό περιβάλλον, προκειμένου αυτή να καταλάβει καλύτερη θέση στο επίπεδο του ανταγωνισμού, καταγγέλλονται ως θεωρίες των «υποταγμένων», «ξενόδουλων πρακτόρων των νεοαποικιοκρατιών»!
Επειδή όσες χώρες έχουν μείνει εκτός του παγκόσμιου τρόπου λειτουργίας της οικονομίας στην κυριολεξία λιμοκτονούν. Επειδή, επιπρόσθετα, σε αυτές τις χώρες τα μόνα που ευδοκιμούν είναι τα ανελεύθερα καθεστώτα. Και επειδή τα διάφορα χάπενινγκ ανταλλακτικής οικονομίας που δοκιμάστηκαν και σε εσωτερικό επίπεδο κατέληξαν σε φιάσκο, είναι καιρός να αποδεχτούμε ότι η γη γυρίζει και οι τρισκατάρατες αγορές με τους δικούς τους μηχανισμούς διαμορφώνουν τις τιμές των προϊόντων. Δεν λέμε, καλή η επιδίωξη να ανατρέψουμε το μηχανισμό των αγορών… όπως και οι παλιότερες ιστορίες με το Δον Κιχώτη… αλλά μήπως θα ήταν αποδοτικότερο σε πρώτη φάση να βελτιώσουμε τη θέση μας στο παιχνίδι των αγορών;
Οι αγορές ακολουθούν αρχές και μοντέλα τα οποία οι ειδικοί στην οικονομική ανάλυση μπορούν να τα διαβάσουν και να τα μελετήσουν. Όπως πολλές φορές έχει τονιστεί στο παρελθόν είναι ακατανόητο γιατί δεν έχει δημιουργηθεί από τους φορείς που έχουν άμεση σχέση με το ελαιόλαδο ένα αξιόπιστο παρατηρητήριο τιμών. Έναν μηχανισμός, δηλαδή, που θα μπορούσε να προβαίνει σε προβλέψεις αλλά και πιθανά σενάρια διαμόρφωσης των τιμών τα οποία θα αποτελούν ένα μπούσουλα πάνω στον οποίο θα κινούνται οι χιλιάδες μικροπαραγωγοί. Αντιλαμβάνεται ο καθένας ότι οι προβλέψεις εμπεριέχουν ρίσκο γιατί μπορούν να διαψευστούν, είναι όμως προτιμότερη η επίσημη ενημέρωση από το ράδιο αρβύλα που κυκλοφορεί στα καφενεία και εκμεταλλεύεται άκοπα τους κόπους των ανυποψίαστων παραγωγών. Οι αγορές δεν καταγγέλλονται αλλά διαμορφώνονται, αν υπάρχει σωστή πρόβλεψη των κινήσεων και των δυνατοτήτων του καθένα που συμμετέχει σε αυτές. Αν δεν τελειώσουμε όμως με τις βολικές αυταπάτες δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα άλλο από το να παρακολουθούμε αμέτοχοι τις εξελίξεις, καταγγέλλοντας υπερηφάνως τη διαμόρφωσή τους από τους άλλους
panagopg@gmail.com
