Η αξιωματική αντιπολίτευση αποτελεί την κυβέρνηση σε αναμονή. Πέρα από τη συναίνεση και τη σύνεση, που επιβάλλονται από τις συνθήκες που έχουν δημιουργηθεί, χρειάζεται να προετοιμαστεί για να αναλάβει οποιαδήποτε στιγμή καταστεί ανάγκη τη διακυβέρνηση της χώρας. Για να το πούμε χωρίς περιστροφές και με βάση την περιρρέουσα πολιτική ατμόσφαιρα: το τρίτο μνημόνιο η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ δεν υπάρχει περίπτωση να το βγάλει σε πέρας μόνη της. Οι υποσχέσεις που έχουν δοθεί στο παρελθόν, οι ιδεολογικές πεποιθήσεις των βασικών στελεχών της κυβέρνησης, σε συνδυασμό με την απειρία τους, δεν αφήνουν περιθώρια αισιοδοξίας ότι αυτή η κυβέρνηση μπορεί να πάει μακριά. Είναι επίσης δεδομένο ότι η χώρα δεν πρόκειται να αντέξει μια νέα περίοδο πολιτικής αποσταθεροποίησης με εκλογές και κομματικές διαμάχες για το ποιος έφερε το σκληρότερο ή το ελαφρότερο μνημόνιο.
Η χώρα πρέπει να βγει από τη διεθνή επιτήρηση και για να συμβεί αυτό υπάρχει μόνο ένας δρόμος, αυτός της εφαρμογής μέτρων που θα επιτρέψουν τον ισοσκελισμό των δημόσιων οικονομικών και την επιστροφή, αρχικά, στη σταθερότητα και, μετά, στην ανάπτυξη. Τα ηρωικά της εποχής των «δεν χρωστάμε, δεν πληρώνουμε» και οι εύκολες λύσεις που εκφωνούνταν από τα τραπεζάκια στις πλατείες των αγανακτισμένων ανήκουν στο παρελθόν. Το μάθημα μπορεί να στοίχισε ακριβά αλλά το έχουν πλέον εμπεδώσει οι περισσότεροι πολίτες και αυτό έχει σημασία. Οι εμμονικές φωνές των ανεπίδεκτων μαθήσεως που επιμένουν να υπερασπίζονται το λάθος είναι χρήσιμες για να θυμίζουν ότι κάποιοι δεν μαθαίνουν ακόμα και αν πληρώσουν χρυσά δίδακτρα.
Η νέα ηγεσία της ΝΔ έχει μπροστά της δυο επιλογές. Ή θα ακολουθήσει το δρόμο της σοβαρότητας ή θα επαναλάβει τις εύκολες αντιπολιτευτικές κορώνες, όπως έπραξε στο παρελθόν ο Αντώνης Σαμαράς και προηγούμενα ο Κώστας Καραμανλής. Δεν μπορεί να θες να είσαι σοβαρό κεντροδεξιό ευρωπαϊκό κόμμα και να ακολουθείς τις κραυγές του λαϊκισμού. Ο λαϊκισμός δεν υπάρχει αμφιβολία ότι είναι ο συντομότερος δρόμος προς την εξουσία. Έχει όμως αποδειχτεί ότι μετά την κατάκτηση της είτε θα κάνεις μόνο τα ευχάριστα οδηγώντας τη χώρα στα βράχια- περίπτωση Καραμανλή- ή θα προσπαθείς να στρίψεις το καράβι άλλα αυτό δεν θα στρίβει -περίπτωση Σαμαρά.
Η ανανέωση στελεχών είναι το πρώτο μεγάλο στοίχημα της νέας ηγεσίας. Η ανανέωση δεν είναι ζήτημα ηλικιακό μιας και όντως πολλοί από τους νέους έχουν πιο γερασμένες ιδέες από πολλούς ηλικιωμένους. Η αλλαγή προσώπων είναι όμως αναζωογονητική και ελπιδοφόρα. Ειδικά σε περιοχές όπως η Μεσσηνία η συνολική αλλαγή προσώπων ειδικά στο βουλευτικό ψηφοδέλτιο είναι βασικός όρος για να αποκαταστήσει, έστω μερικώς, το κόμμα τη σχέση του με την τοπική κοινωνία. Το ξέρουμε ότι είναι δύσκολο αλλά από φωτισμένους και αναντικατάστατους είναι γεμάτα τα νεκροταφεία.
panagopg@gmail.com
