Σύμφωνα με τη σκέψη του κ. Τσίπρα και των περισσότερων Ελλήνων πολιτικών, αναγκαία αλλά και ικανή συνθήκη τόσο για την ανάπτυξη της Μεσσηνίας όσο και για την επιστροφή των νέων από την Ευρώπη είναι η αύξηση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, η κατασκευή βασικών οδικών αξόνων, η αξιοποίηση του αεροδρομίου της Καλαμάτας και η ολοκλήρωση του αρδευτικού δικτύου του Φιλιατρινού φράγματος. Στην πραγματικότητα όμως, οι παραπάνω υποδομές είναι μεν αναγκαίες για τη Μεσσηνία, αλλά δυστυχώς ο τρόπος και ο χρόνος υλοποίησής τους διώχνουν τους σοβαρούς επενδυτές... καθώς αποδεικνύεται για ακόμα μια φορά ότι τα δημόσια έργα στην Ελλάδα είναι κομμένα και ραμμένα στα μέτρα της ντόπιας ολιγαρχίας, που μισεί τόσο τις επενδύσεις όσο και τον ανταγωνισμό.
Σε διαφορετική περίπτωση ο κ. Τσίπρας θα έπρεπε να εξηγήσει στους Μεσσήνιους, γιατί ενώ πληρώνουν την ακριβότερη βενζίνη στην Ευρώπη, καθώς επίσης τέλη κυκλοφορίας και διόδια για τη χρήση του αυτοκινητοδρόμου Α7, θα πρέπει να επιβαρύνονται και με επιπρόσθετους φόρους για την επιδότηση του "Μορέα" επειδή έχει χαμηλή κυκλοφορία ο δρόμος Κόρινθος - Τρίπολη - Καλαμάτα. Δυστυχώς όμως ο κ. Τσίπρας, όχι μόνο δεν είπε για ποιο λόγο το Ελληνικό Δημόσιο επιχορηγεί τον "Μορέα" με χρήματα των φορολογούμενων, αλλά ούτε καν μπήκε στον κόπο να μας εξηγήσει για ποιο λόγο άλλαξε η χάραξη του δρόμου Καλαμάτα - Ριζόμυλος ή γιατί καθυστερεί 4 χρόνια η έναρξη των εργασιών στο Πάτρα - Πύργος. Μέχρι λοιπόν να δοθούν στη δημοσιότητα επίσημα στοιχεία και μελέτες για τη σχέση κόστους - οφέλους του δρόμου Καλαμάτα - Ριζόμυλος, ο καθένας έχει δικαίωμα να πιστεύει ότι η νέα χάραξη εξυπηρετεί συγκεκριμένα μεγαλοσυμφέροντα και ότι τα δημόσια έργα στην Ελλάδα εξακολουθούν να χαράσσονται από τους ολιγάρχες και όχι με γνώμονα το δημόσιο συμφέρον. Για τη καθυστέρηση, τις κυβερνητικές παλινωδίες και το παρασκήνιο των 8 εργολαβιών του Πάτρα - Πύργος έχουν γραφτεί τόσο πολλά και θα γραφτούν σίγουρα άλλα τόσα, που θεωρώ περιττό να προσθέσω έστω και ένα σημείο στίξης.
Οσο για τις υπόλοιπες υποσχέσεις του πρωθυπουργού, εύχομαι να υλοποιηθούν το συντομότερο δυνατό. Πολύ φοβάμαι βέβαια ότι θα ακολουθήσουν τον συνήθη ρυθμό των δημοσίων έργων στην Ελλάδα, καθώς όλες οι προσπάθειες εκσυγχρονισμού των διαγωνιστικών διαδικασιών δεν απέδωσαν τους αναμενόμενους καρπούς. Προσωπικά θα ήμουν ικανοποιημένος αν μέσα στην επόμενη διετία είχε ολοκληρωθεί το σχέδιο αναβάθμισης και ιδιωτικοποίησης του αεροδρομίου της Καλαμάτας, αλλά κάθε φορά που ακούω τους πολιτικούς να μιλούν για αυτό το πρότζεκτ κρατάω ολοένα και μικρότερο καλάθι.
Για να είμαι ειλικρινής όμως, αυτή τη φορά πίστευα ότι ο τοπικός ΣΥΡΙΖΑ θα είχε ενημερώσει τουλάχιστον τον κ. Τσίπρα για τα ανυπέρβλητα προβλήματα των δασικών χαρτών, και ότι ο πρωθυπουργός θα εξήγγειλε από την Καλαμάτα μια λύση για το πρόβλημα χιλιάδων ελαιοπαραγωγών. Ο κ. Τσίπρας όμως δεν είπε κουβέντα για τους δασικούς χάρτες και γι' αυτό οι Μεσσήνιοι εξακολουθούν να αναρωτιούνται: Τι θα τα κάνει τα ελαιοπερίβολα το δασαρχείο;
Υπενθυμίζουμε ότι μόνο στη Μεσσηνία 81.988 στρέμματα εμφανίζονται σε φωτογραφίες του 1945 ως δασικά, ενώ σήμερα είναι καλλιεργήσιμα. Ταυτόχρονα, 294.955 στρέμματα που ήταν καλλιεργήσιμα το 1945 εμφανίζονται σήμερα δασωμένα, δηλαδή λογγωμένα. Το δασαρχείο διεκδικεί... και τα μεν και τα δε.
Υπενθυμίζουμε επίσης ότι οι Μεσσήνιοι έχουν υποβάλει 14.500 ενστάσεις για τους δασικούς χάρτες - ενώ ένας μεγάλος αριθμός πολιτών δεν υπέβαλε ένσταση γιατί δεν είχε τα χρήματα που απαιτούνταν.
Με δεδομένο λοιπόν ότι ο πρωθυπουργός δεν είπε ούτε μία λέξη για ένα καυτό πρόβλημα χιλιάδων μικρομεσαίων ελαιοκαλλιεργητών, θα ήταν τουλάχιστον υπερβολικό να περιμένουμε συγκεκριμένες προτάσεις για την τουριστική ανάπτυξη της Μεσσηνίας και της Πελοποννήσου... Υπενθυμίζουμε ότι -σύμφωνα με τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδας- ο κύριος όγκος των ταξιδιωτικών εισπράξεων, σε ποσοστό 88,1% του συνόλου, πραγματοποιήθηκε σε 5 περιφέρειες: Νοτίου Αιγαίου (4.414 εκατ. ευρώ), Κρήτης (3.134 εκατ. ευρώ), Αττικής (2.279 εκατ. ευρώ), Κεντρικής Μακεδονίας (2.275 εκατ. ευρώ) και Ιονίων Νήσων (1.691 εκατ. ευρώ). Οι συνολικές εισπράξεις των υπόλοιπων περιφερειών (Πελοποννήσου, Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, Θεσσαλίας, Ηπείρου, Δυτικής Ελλάδας, Στερεάς Ελλάδας, Βορείου Αιγαίου και Δυτικής Μακεδονίας) διαμορφώθηκαν σε 1.860 εκατ. ευρώ.
Οταν 9 περιφέρειες μαζί έχουν τουριστικά έσοδα μόνο 200 εκατ. περισσότερα από τα Ιόνια Νησιά, είναι λογικό να περιμένουμε από τον πρωθυπουργό να εξαγγείλει ένα εθνικό σχέδιο για την προσέλκυση τουριστικών επενδύσεων - και όχι καταγγελίες για όσα δεν έκαναν οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Δυστυχώς όμως, δεν ακούσαμε ούτε μια συγκεκριμένη πρόταση για την προσέλκυση τουριστικών επενδύσεων. Και δεν ακούσαμε ούτε μια λέξη για τη χρηματοδότηση του εκσυγχρονισμού των αγροτικών μονάδων, ώστε να μπορούν να παράγουν ανταγωνιστικά προϊόντα με χαμηλό κόστος.
Ουσιαστικά, για μια ακόμα φορά, ένας πρωθυπουργός χάιδεψε τα αυτιά του κομματικού του ακροατηρίου, δίνοντας υποσχέσεις που ακόμα κι αν υλοποιηθούν δεν πρόκειται να αλλάξουν την πορεία της Μεσσήνιας. Ο κ. Τσίπρας τοποθέτησε τον πήχη των προσδοκιών απροσδόκητα χαμηλά - και η εξέλιξη αυτή μόνο προβληματισμό μπορεί να προκαλέσει.
Θανάσης Λαγός
Εmail: lathanasis@yahoo.gr
