Όπως τότε οι πολιτικοί αναλυτές έτσι και σήμερα οι ομιλητές των περισσότερων συνεδρίων «προσαρμόζουν» την πραγματικότητα στην προκρούστεια κλίνη των θεωριών τους, για να περιγράψουν μια μελλοντική ουτοπία ή μια ιδανική εξέλιξη της κοινωνίας και της οικονομίας όταν θα εκλείψουν τα ανθρώπινα πάθη και οι συγκρούσεις συμφερόντων. Σε αυτόν τον επίγειο παράδεισο, που φυσικά υπάρχει μόνο στο μυαλό των συνέδρων, η Μεσσηνία θα έχει μια ξεχωριστή θέση, αφού με κάποιο μαγικό τρόπο θα παράγει όχι μόνο όλα τα προϊόντα και τις υπηρεσίες που καταναλώνουν ντόπιοι και επισκέπτες αλλά και τα κεφαλαιουχικά αγαθά (μηχανήματα, ενέργεια κ.λπ.) που απαιτούνται για την παραγωγή των καταναλωτικών αγαθών.
Εννοείται ότι όλα αυτά θα επιτευχθούν από τους υπερήλικες Μεσσήνιους, χωρίς μετανάστες και ανεμογεννήτριες. Πώς θα γίνουν όλα αυτά; Με τον ίδιο τρόπο που κατέρρευσε και ο καπιταλισμός τη δεκαετία του 1980. Δηλαδή μόνο στο μυαλό όσων πιστεύουν ότι ο κόσμος θα αλλάξει με προφητείες. Και η προφητεία που φιλοδοξεί να αλλάξει τη Μεσσηνία και να την μετατρέψει σε γη της επαγγελίας, συνδέει εδώ και πολλά χρόνια τους κλάδους του τουρισμού και της αγροδιατροφής. Στην πραγματικότητα, οι δύο κλάδοι δεν χρειάζονται θεωρίες διασύνδεσης για να συνεργαστούν. Σε μια ορθολογική κοινωνία οι τοπικές επιχειρήσεις της εστίασης θα προσέφεραν στους επισκέπτες ντόπια προϊόντα και δεν θα υπήρχε λόγος να συζητάμε δύο δεκαετίες ούτε για τη χρήση του εξαιρετικά παρθένου ελαιολάδου στη χωριάτικη σαλάτα ούτε για την προοπτική να γίνει γαστρονομικός προορισμός η Μεσσηνία όταν οι Ευρωπαίοι ανακαλύψουν την άγρια αγκινάρα Μικρομάνης.
Στην πραγματικότητα όμως η οικονομία είναι πιο πολύπλοκη από τον απλό κόσμο των συνεδρίων. Για αυτό οι επιχειρήσεις προσπαθώντας με κάθε τρόπο να μεγιστοποιήσουν τα κέρδη τους, δεν δίνουν δεκάρα τσακιστή τόσο για τις ηθικολογίες των συνέδρων όσο και για τους νόμους που θεσπίζονται για την υποχρεωτική χρήση τυποποιημένου εξαιρετικά παρθένου ελαιολάδου στα τραπέζια της εστίασης. Ο επιχειρηματίας θα χρησιμοποιήσει τοπικές πρώτες ύλες μόνο αν πειστεί ότι έτσι θα μεγιστοποιήσει το κέρδος που του διασφαλίζει την επιβίωσή του στην αγορά. Όποιος δεν αντιλαμβάνεται τη σχέση που συνδέει το κέρδος με την επιβίωση, προφανώς δεν έχει κατανοήσει ακόμα τις αιτίες κατάρρευσης του υπαρκτού σοσιαλισμού και για αυτό εκτιμά ότι είναι θέμα χρόνου να ανατραπεί ο καπιταλισμός και να γίνει γαστρονομικός προορισμός η Μεσσηνία.
Ειλικρινά δεν ξέρω αν θα καταρρεύσει πρώτα ο καπιταλισμός ή αν θα προλάβει η Μεσσηνία να γίνει γαστρονομικός προορισμός πριν γίνουν άγγελοι όλοι οι άνθρωποι. Είμαι όμως βέβαιος ότι δεν μπορεί να υπάρξει τοπική κουζίνα με χοιρινά Ολλανδίας και ντομάτες Βαρσοβίας. Αντιθέτως μπορούμε να κοροϊδεύουμε τους επισκέπτες και τον εαυτό μας προσφέροντας ως τοπικά προϊόντα τα εισαγόμενα. Έτσι και αλλιώς δεν υπάρχει πιστοποιημένη τοπική κουζίνα και ο καθένας μπορεί να ισχυρίζεται και να πουλά ό,τι θέλει. Ακόμα και προφητείες σε συνέδρια.
Θανάσης Λαγός