Τα στοιχεία αυτά, σε μια Περιφέρεια που 1 στους 4 κατοίκους της δραστηριοποιείται στον πρωτογενή τομέα, κάτω από φυσιολογικές συνθήκες θα έπρεπε να ανοίξουν το διάλογο για την επόμενη μέρα στη γεωργία, την κτηνοτροφία και τη μελισσοκομία. Στην Περιφέρεια Πελοποννήσου όμως έχουμε προεκλογική περίοδο και τα στόματα παραμένουν κλειστά, για να μη στεναχωρηθούν εκείνοι που κρατούν δέσμια την οικονομία επειδή ενδιαφέρονται μόνο για τη νομή της εξουσίας. Σε κάθε περίπτωση τα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής για τον πρωτογενή τομέα δείχνουν ότι πλέον δεν κρίνεται ο ρυθμός ανάπτυξης και η παραγωγικότητα του πρωτογενούς τομέα αλλά η ίδια η ύπαρξή του. Για να γίνει κατανοητό το πρόβλημα, με το οποίο δεν ασχολούνται οι υποψήφιοι που μάχονται για τη νομή της εξουσίας, αξίζει να επισημάνουμε ότι σύμφωνα με την Eurostat το 41,5% των απασχολούμενων στον πρωτογενή τομέα της Περιφέρειας Πελοποννήσου είναι μεγαλύτερο από 65 ετών και μόλις το 3,3% μικρότερο από 35 ετών.
Από εκεί και πέρα δεν χρειάζεται να έχεις διδακτορικό στην Οικονομική Επιστήμη ή στη Στατιστική για να αντιληφθείς ότι αν δεν ληφθούν δραστικά μέτρα για την ενίσχυση του πρωτογενούς τομέα της Περιφέρειας Πελοποννήσου, σύντομα θα γίνουμε μάρτυρες μιας πρωτόγνωρης κατάστασης που θα θέσει σε δοκιμασία όχι μόνο την ευημερία, αλλά και το βιοτικό επίπεδο και την κοινωνική συνοχή. Μέχρι τώρα η αυτοκατανάλωση και η τροφοδοσία των αστικών κέντρων με προϊόντα του πρωτογενούς τομέα που παράγονται στα χωριά, εξισορροπεί σε ικανοποιητικό βαθμό (τουλάχιστον για τη διατήρηση της κοινωνικής γαλήνης) τα χαμηλά εισοδήματα της Περιφέρειας Πελοποννήσου. Όμως με ντομάτες Πολωνίας, χοιρινά Ολλανδίας και σφέλα από γίδια Τουρκίας, η πελοποννησιακή οικονομία δεν μπορεί να σταθεί στα πόδια της. Τα υπόλοιπα είναι επικοινωνιακά παρατράγουδα για τη νομή της εξουσίας.
Θανάσης Λαγός
