Σε όλα τα υπόλοιπα από όσα υποστήριξε στην προχθεσινή του συνέντευξη στην «Ε» υπάρχει ισχυρός αντίλογος: και για τη χάραξη και για τη διαδικασία δημοπράτησης που επιλέχθηκαν. Το ζήτημα όμως δεν είναι το τι ισχυρίζονται οι προηγούμενοι, αλλά το τι κάνουν και τι θα πράξουν αυτοί που έχουν την ευθύνη στην παρούσα φάση. Οι προηγούμενοι κρίθηκαν και καταδικάστηκαν από τους πολίτες στις εκλογές, αυτοί που πλέον κρίνονται είναι αυτοί που ανέλαβαν την εξουσία και οφείλουν να δείξουν αποτελεσματικότητα στην παραγωγή έργου.
Τον Μεσσήνιο πολίτη ελάχιστα τον ενδιαφέρει ο τρόπος που θα δημοπρατηθεί ένα έργο. Αυτό που τον απασχολεί είναι η δημιουργία ενός έργου χρήσιμου για την ανάπτυξη της περιοχής, αλλά και για την ασφαλή μετακίνησή του. Η διαφορά της παραλιακής χάραξης σε σχέση με τη βελτίωση του υπάρχοντος δρόμου είναι ότι το ένα έργο λειτουργεί και αναπτυξιακά, με την έμμεση χωροθέτηση μιας τουριστικής ζώνης, ενώ το άλλο συμβάλλει μόνο στο ζήτημα της ασφαλούς μετακίνησης. Η παραλιακή χάραξη επιπρόσθετα συνδέει την Καλαμάτα καλύτερα και με πιο ομαλό τρόπο από ό,τι η άλλη, η οποία περνά ξανά το δρόμο μέσα από το Ασπρόχωμα.
Αυτές είναι χοντρικά οι διαφορές στις δύο χαράξεις και ο καθένας έχει τα επιχειρήματά του. Ολα έχουν αναπτυχθεί και πρέπει επιτέλους να ληφθεί μια οριστική απόφαση, τόσο για τη χάραξη όσο για την ανάθεση του έργου σε κατασκευαστική εταιρεία. Οσο η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υποδομών δεν βγαίνει μπροστά με αποφασιστικό τρόπο, τόσο θα συνεχίζεται ο καβγάς, ο οποίος από ένα σημείο και μετά δεν έχει κανένα νόημα. Η χώρα την επομένη του κορονοϊού θα πρέπει να βρεθεί έτοιμη να τρέξει έργα υποδομής, για να μπορέσει η οικονομία, αξιοποιώντας κάθε διαθέσιμο πόρο, να επανέλθει σε θετική τροχιά. Ενας λόγος παραπάνω δηλαδή, για να τελειώσουν τα μπρος-πίσω. Δεν υπάρχει άλλος χρόνος για χάσιμο και αυτό θα πρέπει να γίνει αντιληπτό από όλους.
