Δευτέρα, 30 Σεπτεμβρίου 2013 13:01

Χωρίς σχέδιο και ικανότητες θα φαντάζει το μαύρο... άσπρο

Γράφτηκε από τον
Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο
(3 ψήφοι)
Χωρίς σχέδιο και ικανότητες θα φαντάζει το μαύρο... άσπρο

 Οσοι πίστευαν ότι ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς θα βάλει νερό στο κρασί του μετά το φιάσκο του λουκέτου στην ΕΡΤ και ότι δεν θα λάβει άλλες ριψοκίνδυνες αποφάσεις, απλώς δεν έχουν καταλάβει την ψυχοσύνθεση του πρωθυπουργού και γι' αυτό ενδεχομένως να έπεσαν ξανά από τα σύννεφα όταν προχθές συνελήφθησαν ο αρχηγός και ηγετικά στελέχη της Χρυσής Αυγής. 

Δυστυχώς ή ευτυχώς όμως ο κ. Σαμαράς κυβερνά όπως ο Ανδρέας Παπανδρέου, ταράζοντας τα νερά, και όχι όπως οι μετριοπαθείς Κώστας Σημίτης, Κώστας Καραμανλής και Γιώργος Παπανδρέου που απέφευγαν όπως ο διάβολος το λιβάνι τις ριψοκίνδυνες αποφάσεις και τις μεγάλες ζαριές. Εννοείται βεβαίως ότι στο τέλος όλες οι αποφάσεις κρίνονται εκ του αποτελέσματος, και όχι με βάση τον επικοινωνιακό κουρνιαχτό που καλύπτει τα πάντα στη βραχυχρόνια περίοδο μετά τη λήψη οποιασδήποτε ριψοκίνδυνης απόφασης. 

Πριν όμως σχολιάσουμε τις συλλήψεις των χρυσαυγιτών θεωρώ χρήσιμο να θυμηθούμε μαζί τι έγινε με τη δημόσια ραδιοτηλεόραση. Πριν η κυβέρνηση βάλει λουκέτο στην ΕΡΤ όλοι οι Ελληνες συμφωνούσαν ότι η δημόσια ραδιοτηλεόραση λειτουργεί ως φερέφωνο της εκάστοτε κυβέρνησης και ότι τα κανάλια της έχουν μικρή θεαματικότητα και ακροαματικότητα. Οταν όμως η κυβέρνηση έβαλε λουκέτο στην ΕΡΤ, διαφώνησαν με αυτή την απόφαση τουλάχιστον τα 2/3 της ελληνικής κοινωνίας. Αλλοι διαφώνησαν με τον τρόπο που έκλεισε η ΕΡΤ, άλλοι διαφώνησαν μόνο με τις απολύσεις, άλλοι από αντιπολιτευτική συνήθεια και άλλοι για συμπαράσταση στους προηγούμενους διαφωνούντες. Σε κάθε περίπτωση πολλοί πίστεψαν τότε ότι το λουκέτο στην ΕΡΤ θα ήταν το κύκνειο άσμα της κυβέρνησης Σαμαρά. Λογάριαζαν όμως χωρίς τον... πανδαμάτορα χρόνο και την ακάματη βοηθό της εξουσίας, που ακούει στο όνομα “λήθη”. Ετσι λοιπόν, λίγες μέρες μετά τα... τρίμηνα της ΕΡΤ σχεδόν κανένας δεν θυμάται την παλιά κρατική ραδιοτηλεόραση. Για να είμαστε απολύτως ακριβείς, τη θυμούνται μόνο οι οικογένειες, οι συγγενείς και οι φίλοι των απολυμένων που για οποιονδήποτε λόγο δεν προσλήφθηκαν στην καινούργια δημόσια ραδιοτηλεόραση. Από εκεί και πέρα οι πρώτες εικόνες αυτής της νέας Δημόσιας Τηλεόρασης δείχνουν ότι δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα κακέκτυπο της παλιάς ΕΡΤ. Με απλά λόγια: Πολλή φασαρία για το τίποτα, μέχρι στιγμής. Ή αν προτιμάτε: Κινδύνεψε να πέσει η κυβέρνηση -με ό,τι συνεπάγεται αυτό στη συγκεκριμένη χρονική περίοδο- για να βάλει αλλιώς τα ρούχα του ο Μανωλιός.

Ειλικρινά θέλω να πιστεύω ότι το πάθημα της ΕΡΤ έγινε μάθημα για την κυβέρνηση και ότι δεν θα επαναληφθούν τα ίδια λάθη και στην περίπτωση της Χρυσής Αυγής. Ειδικότερα, θέλω να πιστεύω ότι η απόφαση για τη σύλληψη των βουλευτών της Χρυσής Αυγής δεν ελήφθη εν θερμώ, αλλά μετά από ώριμη σκέψη και προπάντων βάσει καλά μελετημένου σχεδίου. Δεν έχω λόγο να αμφιβάλλω ούτε για τις προθέσεις της κυβέρνησης ούτε για τις προθέσεις όσων πανηγυρίζουν γιατί είδαν τους χρυσαυγίτες βουλευτές με χειροπέδες. Επειδή όμως αυτή τη φορά το διακύβευμα είναι πολύ μεγάλο, καθώς ταυτίζεται με το δημοκρατικό πολίτευμα, έχω πολλούς λόγους για να μην πανηγυρίσω πριν δω πού θα οδηγήσει τελικώς η σύλληψη των βουλευτών της Χρυσής Αυγής. Αυτή τη στιγμή, και πριν καταλαγιάσει ο επικοινωνιακός κουρνιαχτός, είναι παρακινδυνευμένη οποιαδήποτε πρόβλεψη. Απλώς θα επισημάνω κι εγώ ότι η φυλάκιση του Χίτλερ “μετά το πραξικόπημα της μπιραρίας” δεν ανέκοψε την πορεία του προς την εξουσία - και πολύ περισσότερο δεν απέτρεψε τη σφαγή του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου. Ελπίζω λοιπόν αυτή τη φορά να έχουν γνώση της ιστορίας οι φύλακες της δημοκρατίας, και να μην ακολουθούν όπως στο παρελθόν το δόγμα... βλέποντας και κάνοντας. 

Επαναλαμβάνω για να μην παρεξηγηθώ: Θεωρώ αναγκαία και επιβεβλημένη τη διακοπή  οποιασδήποτε δραστηριότητας στρέφεται ενάντια στη δημοκρατία. Η δημοκρατία όμως θα πρέπει να αμυνθεί αφενός με δημοκρατικά μέσα και αφετέρου βάσει ορθολογικού σχεδίου, το οποίο θα οδηγήσει στα επιθυμητά αποτελέσματα. Σε διαφορετική περίπτωση υπάρχει ενδεχόμενο, αν και εφόσον δεν αλλάξουν οι οικονομικές συνθήκες που ευνοούν την άνοδο του εθνικοσοσιαλισμού, να προκληθεί μεγαλύτερό κακό από αυτό που επιχειρείται να αποφευχθεί. Οι καλές προθέσεις και οι ριψοκίνδυνες αποφάσεις δεν αρκούν: Χρειάζονται αποτελέσματα. Είναι χιλιοειπωμένο αλλά δε χάνει την αξία του: “Ο δρόμος για την κόλαση είναι στρωμένος με καλές προθέσεις”. Το μόνο που μένει να προσθέσω εδώ είναι ότι το δρόμο προς την κόλαση τον στρώνουν συνήθως ανίκανοι οι οποίοι, όχι μόνο δεν μπορούν να αντιληφθούν ότι δεν είναι ικανοί να κυβερνήσουν σε σπουδαίους καιρούς, αλλά είναι τόσο ανόητοι που ενώ χρεοκόπησαν το περίπτερο δεν θα πουν όχι αν τους προταθεί να διοικήσουν... σούπερ μάρκετ. 

Αν ο πρωθυπουργός κατορθώσει να πετύχει το επιθυμητό αποτέλεσμα με αυτούς που χρεοκόπησαν το περίπτερο, ειλικρινά όχι μόνο θα του βγάλω το καπέλο παραδεχόμενος ότι είναι μεγάλος ηγέτης, αλλά θα έχω πάρει και το μεγαλύτερο μάθημα της ζωής μου, καθώς θα διαπιστώσω ότι ακόμα και στον 21ο αιώνα αρκεί ένας στρατός πιστών ατάκτων και η οικονομική βοήθεια των υπερδυνάμεων για να γράψεις με χρυσά γράμματα το όνομά σου στην ιστορία. 

 Αν πάλι αποδειχθεί το αντίθετο, τα πολλά λόγια θα είναι περιττά. Βουή μας μαύρη. Τόσο μαύρη, που το μαύρο της Χρυσής Αυγής θα φαντάζει σαν το λευκό των Κυκλάδων.

Θανάσης Λαγός 

 

Τελευταία τροποποίηση στις Δευτέρα, 30 Σεπτεμβρίου 2013 13:03

NEWSLETTER